ஒரு வாக்கியத்தின் பகுதியவான சொற்களை வேறாக்கி மற்றைப்பகுதியோடுள்ள தொடர்பினைத் தெளிவாகக் காட்டுவது ‘வியாகரணம்’ என்றுபதஞ்சலியார் கூறியுள்ளார். ஓர்ப்பு, ஆகமம், எளிமை, ஐயம் தீர்த்தல் -என்பன இலக் கணத்தின் பயன். எனவே, இலக்கணம் சொற்றொடரமைதியைஆராய்ந்தறிந்து (ஓர்ப்பு), வழுவில்லாத சொற்களையும் அவற்றின்தொடர்பையும் (ஆகமம்) எளிய முறையில் ஐயமறக் கூறுதலையே நோக்கமாகக்கொண்டது. சொற்களின் பொருட்காரணமும் வரலாறும் கூறும் நோக்கம் அதற்குஇல்லை. (எ.ஆ.முன்னுரை பக். 11)