வல்லெழுத்து முதலியவேற்றுமையுருபின் புணர்ச்சி

வல்லெழுத்து முதலாகிய வேற்றுமையுருபுகள் கு, கண் – என்பன. இவைவருமொழியாக நிலைமொழிப் பெயரொடு புணருமிடத்து,1. மணிக்கு மணிக்கண், தீக்கு தீக்கண், மனைக்கு மனைக்கண் – எனஇகர ஈகார ஐகார ஈறுகள் முன்னும், வேய்க்கு வேய்க்கண், ஊர்க்குஊர்க்கண், பூழ்க்கு பூழ்க்கண் – என யகர ரகர ழகர ஈறுகள் முன்னும்வல்லெழுத்து மிக்குப் புணரும்.2. தங்கண், நங்கண், நுங்கண், எங்கண் – என மகரம் கெட்டு ஙகரமாகியமெல்லொற்று மிக்கது.3. அ+கண்= ஆங்கண், இ +கண் = ஈங்கண் – எனக் குற்றெழுத்து நீண்டுஇடையே மெல்லொற்று மிக்கது.நான்கன் உருபிற்கு மெல்லொற்று மிகாது.4. நம்பிகண் நங்கைகண் அரசர்கண்-என உயர்திணைப் பெயர்களும்,தாய்கண் – என விரவுப்பெயரும் கண்உருபு வரும்வழி வல்லொற்றுமிகாவாயின.5. நம்பிக்கு, நங்கைக்கு, அரசர்க்கு, தாய்க்கு – என நான்கன்உருபிற்கு வல்லொற்று மிக்கது.6. அவன்கண், அவள்கண் – என உயர்திணைப் பெயர்க்கண் கண்உருபுஇயல்பாகப் புணர்ந்தது.7. பொற்கு பொற்கண், வேற்கு வேற்கண், வாட்கு வாட்கண் – என (னகரலகர ளகரங்கள்) முறையே (றகரமாகவும் டகரமாகவும்) திரிதலுமுண்டு.8. கொற்றிக்கு கொற்றிகண், கோதைக்கு கோதைகண் – என விரவுப்பெயர்முன் குகரம் வருவழி வல்லொற்று மிக்கும், கண்உருபு வருவழி இயல்பாகவும்புணர்தலும் கொள்ளப் படும். (தொ. எ. 114 நச். உரை)