வடமொழி விருத்தங்கள் இலகு, குரு என்பன பற்றி அட்சர கணம் எனவும்,மாத்திரையைக் கணக்கிட்டு மாத்ராகணம் எனவும் அமைக்கப்படுவன.அவ்விருத்தங்களில் பலவகை யுண்டு. தமிழில் சீர் அமைப்பது போல அங்குக்கணங்கள் என்று வகுப்பட்டுள்ளன. விருத்தங்களுக்கு எழுத்து, மாத்திரைஇவற்றைப் பற்றி யமைந்த பெயரேயன்றித் தமிழில் பாவினத் தொடர்பாக அமைந்தஆசிரிய விருத்தம், கலி நிலைத்துறை, கலிவிருத்தம், வஞ்சிவிருத்தம்என்பன போன்ற பெயர்கள் வடமொழியில் இல்லை.விருத்தப்பாவியல் ஆசிரியர் வடமொழி மாத்திரையையும் அட்சரங்களையும்ஒருபுடை கணக்கிட்டுத் தமிழிலுள்ள ஆசிரிய கலி வஞ்சி விருத்தங்களில்ஒப்பனவற்றிற்கு அவ்வட மொழிப் பெயர்களை அமைத்துள்ளார். வடமொழி விருத்தஇலக்கணம் முழுமையும் அப்பெயரிடப்பட்ட தமிழிலுள்ள விருத்தங்களில்இருக்கும் என்று எதிர்பாராது ஒருபுடை ஒப்புமையே கோடல் வேண்டும்.வடமொழியிலுள்ள மாத்ரா, கணம் என்ற பாகுபாட்டைத் தமிழில் சீர்களிடைக்காண விரும்புகிறார், விருத்தப்பா ஆசிரியர். அட்சரம்பற்றி வடமொழியில்எட்டுக்கணங்கள் கூறப்பட்டுள்ளன.முதற்கண் குரு, இடைக்கண் குரு, கடைக்கண் குரு; முதற்கண் இலகு,இடைக்கண் இலகு, கடைக்கண் இலகு; முற்றும் குரு, முற்றும் இலகு; எனஎண்கணங்கள் அமையும்.1. முதற்கண் குரு – ‘ ’ கணம் – மா தவ, மன் வை.2. இடைக்கண் குரு – ‘ஜ’ கணம் – ப தா தி, சு கந் தி.3. கடைக்கண் குரு – ‘ஸ’ கணம் – இது வோ , வரு வோன் .4. முதற்கண் இலகு – ‘ய’ கணம் – க ணேசா, உ வந்தே, உ வந்தும்.5. இடைக்கண் இலகு ‘ர’ கணம் – ஈ ச னே, தூ ய வன்.6. கடைக்கண்இலகு ‘த’ கணம் – வாரா த வந்தீ க வந்தைக் க .7. முழுதும் குரு. ‘ம’ கணம் – மாயோனே , வந்தானே, வந்தன்றே, யாதானும்.8. முழுதும் இலகு – ‘ந’ கணம் – அதல.இலகு – ஒரு மாத்திரைக் குறில் – அ; இதன் வடிவு ‘ I ’ என்பது.குரு – இரண்டு மாத்திரை நெடில், நெடிலொற்று, இரண்டு மாத்திரைபெறும் குற்றொற்று – ஆ, ஆல், கல்.நெடிலுக்கும், நெட்டொற்றுக்கும் இருமாத்திரையே. குருவின் வடிவு‘ ’ என்பது.