வகரஈறுடைய சொற்கள் அவ் இவ் உவ் தெவ் – என்ற நான்கே. வீரசோழியம் வகரஈற்றைக் குறிப்பிடவே இல்லை.லீலாதிலகம் என்னும் மலையாள மணிப்ரவாள இலக்கண நூலுள் பின்வருமாறுஎழுதப்பட்டுள்ளது: “உகரத்தின் முன் உயிரெழுத்து வந்தால் நியமமாகவகாரமே வரும். மரு + உண்டு = மருவுண்டு; வடுவுண்டு, காண்மூவது.‘போவுதோ வெ ன்ற வாறே’ என்று ஓகாரத்தின் முன்னரும் வகரம் வரும். ஆயின்,மருவ் வடுவ் – என்று வகரவீறாயுள்ள சொற்களே ‘உண்டு’ என்பதனொடு சேர்ந்துமருவுண்டு வடுவுண்டு – என்றாயின என்னலாகாதோ எனில், அவ்வாறன்று. அவ்இவ் தெவ் என்று வகரஈற்றுச் சொற்கள் மூன்றே உள. ’உவ்’ என்றது பாண்டியபாஷையில் (செந்தமிழில்) மட்டுமே உள்ளது: பொதுவான தன்று.”ஆதலின் பழைய மலையாள மொழியிலும் வகர ஈற்றுச் சொற்கள் உள்ளமைஅறியலாம். அவ் இவ் தெவ் – என்னும் சொற்கள் தமிழிலக்கியங்களில் இன்றும்வழங்குகின்றன. வீரசோழியம் வகரம் ஈற்றில் வாராது என்று கூறுதல்பொருத்தமன்று. (எ.ஆ.பக். 72, 73)