னகரம் மகரத்தொடு மயங்கும் நிலை

பண்டைக் காலத்தில்அஃறிணையில் தொடர்மொழிப் பெயர்கள் பல னகரஈற்றவாய்இருந்தன. பின்னர் அவற்றை மகரஈறாக வழங்கலாயினர். அவ்வாறு மகரஈறாகக்கொள்ளா மல் விடப்பட்ட பெயர்கள் ஒன்பதே. அவை எகின் செகின் விழன் பயின்குயின் அழன் புழன் கடான் வயான் – என்ப. பலியன் வலியன் புலான் கயான்அலவன் கலவன் கலுழன் மறையன் செகிலன் – முதலியனவும் மயங்கப்பெறா என்பர்மயிலைநாதர். (நன். 121)“ஒன்றன்பால்பெயர் விகுதியாகக் காண்கின்ற ‘அம்’ பழங் காலத்தில்‘அந்’ என்றிருந்தது. பின் நகரம் அநுஸ்வாரமாய் மாறிப் போயது.நகரத்துக்கு அநுஸ்வார உச்சாரணம் நிகழக் கூடியதே.தாந் + தாந் = தா0ஸ்தாந் ; ரம் + ஸ்யதே =ரஸ்யதே;மந் + ஸ்யதே = ம0ஸ்யதே.“வடமொழியிற்போல மலையாளத்திலும் ‘அந்’ விகுதி ‘அம்’ என்றாகியதுஎன்று கொள்வதே அமைதி. தமிழிலும் கடம் பலம்- முதலிய சொற்கள் கடன் பலன்- முதலியனவாக உலக வழக்கில் காணப்படுகின்றன. பவணந்தி ஒன்றன்பால் பெயர்விகுதிகளில் அம் என்றும், அன் என்றும் விகுதி வரலாம் என்றுவிதித்துள்ளார். (எ-டு: நீத்தம், நோக்கம்; வலியன், கடுவன்)“பழங்காலத்தில் அஃறிணையிலும் அந்(அன்) என்பதுதான் விகுதியாகஇருந்தது. கிரமமாக ஆண்பாலினின்று வேற்றுமை தெரிவிக்கவேண்டி நகரத்தைஅநுஸ்வாரமாக மாற்றி ‘அம்’ என்றாக்கினர். கடன் பலன் முதலிய சொற்கள்பழைய வழக் காற்றில் எஞ்சினவாகும் – என்று ஊகித்தற்கு நல்ல வகை உண்டு”- என்பது கேரள பாணினீயம்.கன்னடத்திலும் மரன் மரம் – என்ற இருவடிவம் உண்டு. தெலுங்கில்ம்ரான் (மரன்) கொலன் (குளன்) – என னகரம் ஒன்றே உள்ளது. இவற்றால் னகரமேமகரமாக, குளன் ‘குளம்’ என்று மாறியது புலப்படும். இலக்கண விளக்கமும்தொல் காப்பியத்தை ஒட்டி, னகரத்திற்கு மகரம் போலியாக வரும் என்கிறது.னகரத்தொடு மகரம் மயங்காத சொற்கள் ஒன்பது எவை என்பது புலப்படவில்லை.அஃறிணையிலும் ஆண்பாற் பெயர்களாகக் கூடிய கடுவன் அலவன் வலியன் கள்வன்-போன்ற சொற்கள் ஒன்பது இருக்கலாம். இவை ஆண்பாற் பெயர்கள் ஆதலின்னகரஈறாகவே இருத்தல் அமையும் என விடப்பட்டனபோலும். (எ.ஆ.பக்.73-75)ஆசிரியர் காலத்தே னகரத்தொடர்மொழி மகரஈறாக மிகுதி யும் மயங்கிற்று.ஈரெழுத்தொருமொழியில் அம்மயக்கம் இல்லை. மகரத்தொடர்மொழினகரத்தொடர்மொழியாக மயங்காது. (எ.கு.பக். 83)