திரிபுடையவாயினும் மரபுநிலைதிரியாதன

தொல்காப்பியத்தில் செய்யுளியலுள் கூறப்பட்ட ஒற்றள பெடையை, அளபெடைஅதிகாரப்பட்டமை நோக்கி, நன்னூல் எழுத்தியலில் உயிரளபெடையைச் சாரக்கூறுதலும், தனிநிலை முதல்நிலை இடைநிலை ஈற்றுநிலை என்னும் நால்வகையிடங்களைத் தனிநிலையை முதல்நிலையில் அடக்கி மூவிடமாகக் கூறுதலும்,தங்கை நங்கை எங்கை, தஞ்செவி நஞ்செவி எஞ்செவி, தந்தலை நந்தலை, எந்தலை -இவற்றில் மகரம் கெட்டு இனமெல்லெழுத்து மிகும் என்று தொல். கூறவும்,நன்னூல் மகரமே இனமெல்லெழுத்தாகத் திரியும் என்று கூறுதலும், அகம்என்பதன்முன் கை வரின், அகரம் நீங்கலாக, ஏனைய எழுத்துக்கள் கெட்டுமெல்லெழுத்து மிகும் என்று தொல். கூறவும், இடையிலுள்ள ககர உயிர்மெய்கெட மகரம் திரிந்து முடியும் என்று நன்னூல் கூறுதலும், ஒன்று இரண்டுஎன்பனவற்றின் ஈறுகெட நின்ற ஒன் – இரண் – என்பனவற்றின் ஒற்று ரகரம்ஆகும் எனவும், இரர் என்பதன் ரகர உயிர்மெய் கெடும் எனவும் தொல்.கூறவும், நன்னூல் ஒன்று என்பதன் னகரம் ரகரமாகத் திரிய, இரண்டு என்பதன்ணகர ஒற்றும் (ரகர உயிர்மெய்யிலுள்ள) அகர உயிரும் கெடும் என்றலும்,நாகியாது என்புழிக் குற்றியலுகரம் கெட அவ்விடத்துக் குற்றியலிகரம்வரும் என்று தொல். கூறவும், நன்னூல் குற்றியலுகரமே குற்றியலிகரமாகத்திரியும் என்ற லும், நெடுமுதல் குறுகி நின்ற மொழிகளாகிய தன் தம் என்எம் நின் நும் என்ற நிலைமொழிகள் அகரச்சாரியை பெறும் என்று கூறிப் பின்‘அது’ உருபு வரும்போது அவ்வுருபின் அகரம் கெடும் என்று தொல். கூறவும்,நன்னூல் ‘குவ்வின் அவ்வரும்’ என அகரச்சாரியை நான்கனுருபிற்கே கோடலும்,தொல்காப்பியம் கூறும் அக்குச் சாரியையை நன்னூல் அகரச் சாரியைஎன்றலும், தொல். கூறும் இக்குச் சாரியையும் வற்றுச்சாரியையும் நன்னூல்முறையே குகரச் சாரியை அற்றுச் சாரியை என்றலும், தொல். இன்சாரியைஇற்றாகத் திரியும் என்று கூறவும், நன்னூலார் இற்று என்பதனைத் தனிச்சாரியையாகக் கோடலும், தொல். அ ஆ வ என்பன பலவின் பால் வினைமுற்றுவிகுதி என்னவும், நன்னூல் வகரத்தை அகரத்துக்கண் அடக்கிப் பலவின்பால்விகுதி அ ஆ என்ற இரண்டே என்றலும், தொல். அகம் புறம் என்று பகுத்தவற்றைப் பின்னூல்கள் அகம் – அகப்புறம் – புறம் – புறப்புறம் – எனநான்காகப் பகுத்தலும், தொல். கூறும் வெட்சித்திணை உழிஞைத்திணைகளின்மறுதலை வினைகளை வீற்று வீற்றாதலும் வேற்றுப்பூச் சூடுதலும் ஆகியவேறுபாடு பற்றிப் பின்னூல்கள் வேற்றுத் திணையாகக் கூறுதலும் போல்வன.வேறுபடினும், புணர்ச்சி முடிபும் சொல்முடிபும் பொருள் முடிபும்வேறுபடாமையின், மரபுநிலை திரியாவாயின. இவ்வுண்மை அறியாதார்புறப்பொருளைப் பன்னிரண்டு திணையாக் கூறும் பன்னிருபடலம் முதலியவற்றைவழீஇயின என்று இகழ்ந்து கூறுப. (சூ. வி. பக். 7, 8)