திரிபிடன் மூன்று

மெய் பிறிதாதல், மிகுதல், குன்றல் எனத் திரிபு மூவகைப்படும். மெய்பிறிதாதலாவது, ஓர் எழுத்து மற்றோரெழுத்தாய்த் திரிவது.எ-டு : யான் + ஐ = என்னை; யான் என்பது என் எனத் திரிதல்மெய் பிறிதாதல். மெய் – வடிவு.பொன் + குடம் = பொற்குடம்; னகர ஒற்று றகர ஒற்றாய்த் திரிந்ததும்அது.இத்திரிபு மெய்களிடையே பெரும்பான்மையும், உயிர் களிடையேசிறுபான்மையும் நிகழும்.நாய் + கால் = நாய்க்கால் – மிகுதல் (ககரம் மிக்கது)மரம் + வேர் = மரவேர் – குன்றல் (மகரம் கெட்டது)(தொ. எ. 108, 109 நச்.)நன்னூலார் இத்திரிபை விகாரம் எனப் பெயரிட்டு, மெய்பிறி தாதலைத்திரிதல் என்றும், மிகுதலைத் தோன்றல் என்றும், குன்றலைக் கெடுதல்என்னும் பெயரிட்டு, தோன்றல் – திரிதல் – கெடுதல் – என விகாரம்மூவகைப்படும் என்பர். (நன். 154)இவை ஒரு புணர்ச்சிக்கண் ஒன்றே வருதல் வேண்டும் என்ற வரையறை யின்றிஇரண்டும் மூன்றும் வருதலுமுண்டு.எ-டு : மக + கை > மக + அத்து + கை > மக + த்து + கை = மகத்துக்கை‘அத்து’த் தோன்றி, அதன் அகரம் குன்ற, வருமொழிக் ககரம் மிக்கது.(தொ. எ. 219 நச். உரை)மகம் + கொண்டான் > மகம் + அத்து + ஆன் + கொண்டான் = மகத்தாற் கொண்டான்.நிலைமொழியீற்று மகரஒற்றுக் குன்ற, அத்தும் ஆனும் மிக, ஆனின் னகரம்றகரமாக மெய் பிறிதாயிற்று. (331 நச்.)