திசைப்பெயர்கள் புணருமாறு

பெருந்திசைகள் வடக்கு, தெற்கு என்பன. இரண்டு பெருந் திசைகள்தம்மில் புணரும்வழி இடையே ஏகாரச்சாரியை வரும்.வருமாறு : வடக்கே தெற்கு, தெற்கே வடக்கு. இவை உம்மைத் தொகை.(தொ. எ. 431 நச்.)பெருந்திசைகளொடு கோணத்திசைகளை வேறாகப் புணர்க்கு மிடத்து,அவ்வுகரம் ஏறிநின்ற ஒற்றும் அவ்வீற்று உகரமும் (வடக்கு என்பதன்கண்ஈற்றயல் ககர ஒற்றும்) கெட்டு முடிதல் வேண்டும். தெற்கு என்னும்திசைச்சொல்லொடு புணருங் கால், தெற்கு என்பதன் றகர ஒற்று னகர ஒற்றாகத்திரியும்.கோணத்திசைகள் கிழக்கு, மேற்கு என்பன. இவை பண்டு குணக்கு – குடக்குஎன்னும் பெயரின.வருமாறு : வடகிழக்கு, வடகுணக்கு, வடமேற்கு, வடகுடக்கு;தென்கிழக்கு, தென்குணக்கு, தென்மேற்கு, தென் குடக்குபெருந்திசைப் பெயரொடு பொருட்பெயர் புணரினும்,வடகால், வடசுரம், வடவேங்கடம்; தென்கடல், தென்குமரி, தென்னிலங்கை எனவரும்.கோணத் திசைப்பெயர்களொடு பொருட்பெயர் புணரும்வழி,கிழக்கு + கரை = கீழ்கரை; கிழக்கு + கூரை = கீழ்கூரை; மேற்கு + கரை= மேல்கரை, மீகரை; மேற்கு + கூரை = மேல்கூரை, மீகூரை; மேற்கு + மாடு =மேன்மாடு; மேற்கு + பால் = மேல் பால்; மேற்கு + சேரி = மேலைச்சேரி -என்றாற் போல முடியும். (எ. 431, 432 நச். உரை)‘வடகு’ என்பதே வடக்கு என்பதன் பண்டைச் சொல் ஆகலாம். (எ. ஆ. பக்.170)வடக்கு கிழக்கு குணக்கு குடக்கு என்ற நிலைமொழிகள் ஈற்றுஉயிர்மெய்யும் அதன்மேல் நின்ற ககர ஒற்றும் கெடும். தெற்கு, மேற்குஎன்ற நிலைமொழிகளின் றகரம் முறையே னகரமாக வும் லகரமாகவும் திரியும்.பிறவாறும் நிலைமொழித் திசைப் பெயர் விகாரப்படுதலும் கொள்க.வருமாறு : வடக்கு + கிழக்கு, மேற்கு, திசை, மலை, வேங்கடம் =வடகிழக்கு, வடமேற்கு, வடதிசை, வடமலை, வடவேங்கடம்; குடக்கு + திசை,நாடு = குடதிசை, குடநாடு; குணக்கு + கடல், பால் = குணகடல்,குணபால்.கிழக்கு என்பதன் ழகரத்து அகரம் கெட்டு முதல்நீண்டு வருதலும்அவற்றோடு ஐகாரச் சாரியை பெறுதலும் கொள்க; அகரச் சாரியை பெறுதலும்கொள்க.இது ‘மேற்கு’க்கும் பொருந்தும்.கிழக்கு + திசை = கீழ்த்திசை, கீழைத் திசை, கீழத்திசை;கிழக்கு + நாடு = கீழ்நாடு, கீழைநாடு, கீழநாடு;தெற்கு + கிழக்கு, மேற்கு, குமரி, மலை, வீதி = தென்கிழக்கு,தென்மேற்கு, தென்குமரி, தென்மலை, தென்வீதி;மேற்கு + திசை, கடல், வீதி = மேல்திசை (மேற்றிசை), மேலைத் திசை,மேலத்திசை; மேல்கடல், மேலைக்கடல், மேலக்கடல்; மேல் வீதி, மேலைவீதி,மேலவீதி.வடக்குமலை, தெற்குக்கடல் முதலாக வரும் இயல்பும், கீழ்மேற்றென்வடல்போன்ற முடிவும், பிறவும் கொள்க. (நன். 186 சங்.)திசையொடு திசை புணருங்கால், நிலைமொழி பெருந்திசை எனவும், வருமொழிகோணத்திசை எனவும், நிலைமொழியாய் நிற்பன வடக்கும் தெற்குமே எனவும்,தெற்கு என்பதன் றகரம் னகரமாகவும் மேற்கு என்பதன் றகரம் லகரமாகவும்திரியும் எனவும், வருமொழித் தகரம் திரியும் எனவும், (கிழக்கு என்பதன்)ழகரத்து அகரம்கெட்டு முதல் நீண்டே (கீழ் என) வரும் எனவும்,பெருந்திசையொடு பெருந்திசை புணர்வழி இடையே ஏ என் சாரியை வரும் எனவும்(வடக்கே தெற்கு) கொள்க. (இ. வி. 105 உரை)