தன், என், நின் என்பவற்றின் முன்வன்கணம்

தன், என், நின் என்பவை நிலைமொழியாக நிற்ப, வல் லெழுத்து முதலியவருமொழி நிகழுமாயின், தன் என் என்பவற்று ஈற்று னகரம் வல்லினத்தோடுஉறழும்; நின் ஈறு பெரும்பான்மையும் இயல்பாகவே புணரும். இது வேற்றுமைப்புணர்ச்சி.எ-டு : தன் + பகை = தன்பகை, தற்பகை – னகரம் றகரத் தோடு உறழ்தல்;என் + பகை = என்பகை, எற்பகை – னகரம் றகரத்தோடு உறழ்தல்; நின் + பகை =நின்பகை – இயல்பு (நன். 218)