தனிநிலை

தனிநிலையாவது ஆய்தம். உயிர்களொடும் மெய்களொடும் கூடியும் கூடாதும்அலி போலத் தனித்து நிற்றலின், ஆய்தம் ‘தனிநிலை’ எனப்படும். ஆய்தம்உயிர்போல‘அற்றா லளவறிந் துண்க அஃதுடம்புபெற்றா னெடிதுய்க்கு மாறு’ (குறள். 943)என அலகு பெற்றும்,‘தோன்றின் புகழொடு தோன்றுக அஃதிலார்தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று’ (236)என அலகு பெறாதும்,ஒருபுடை ஒத்து உயிரும் மெய்யுமாகிய அவற்றினிடையே சார்ந்து வருதலான்சார்பெழுத்தாயிற்று. (உயிர்மெய் உயிரும் மெய்யும் கூடிப்பிறத்தலானும், ஏனையவை தத்தம் முதலெழுத் தின் திரிபுவிகாரத்தால்பிறத்தலானும் சார்பெழுத்தாயின). (நன். 60 சங்கர.)