தத்திதாந்த முடிவுகள் சில

அருகன் என நிறுத்தி, இவனைத் தெய்வமாக உடையான் யாவன் எனக்கருதியவிடத்து, அகரத்தை ஆகாரமாக்கி ஆருகதன் என முடிக்க.‘தசரதன் மகன் தாசரதி’ என்புழி, நிலைமொழி (தசரதன்) ஈற்றில் நின்ற‘அன்’ என்னும் பதத்தைக் கெடுத்து, இகரச் சுட்டை மிகுத்துத் தகரஒற்றிலே உயிரை ஏற்றி, முதல் நின்ற தகரஅகரத்தை ஆகார மாக்கித் தாசரதி எனமுடிக்க.சிவன் என நிறுத்தி, இவனைத் தெய்வமாக உடையான் யாவன் எனக்கருதியபொழுது, இகரத்தை ஐகாரம் ஆக்கிச் சைவன் என முடிக்க.புத்தன் என நிறுத்தி, இவனைத் தெய்வமாக உடையான் யாவன் எனக்கருதியபொழுது, உகரத்தை ஒளகாரமாக்கிப் பௌத்தன் என முடிக்க.இருடிகள் என நிறுத்தி, இவர்களால் செய்யப்பட்டது யாது எனக்கருதியபொழுது, ‘இரு’ என்பதனை ‘ஆர்’ ஆக்கி, இகரச் சுட்டை மிகுத்துரகரஒற்றிலே உயிரை ஏற்றி, ‘கடைக்குறைத் தல்’ என்பதனாலும் ‘ஒரோர்மறுவில் பதம் கெட்டு வரும்’ என்பதனாலும் ‘இகள்’ என்னும் பதத்தைக்கெடுத்து ‘அம்’ என்னும் பதத்தை மிகுத்து ஆரிடம் என முடிக்க.இருசொல்லிடத்து, நரன் என நிறுத்தி, இந்திரன் என வருவித்து,நிலைமொழி யிறுதியில் நின்ற ‘அன்’ என்னும் பதத்தைக் கெடுத்து, ‘ஏஆம்இகரத்திற்கு’ என்பதனான், இகரத்தை ஏகாரமாக்கி ரகர ஒற்றின்மேல் உயிரைஏற்றி நரேந்திரன் என முடிக்க.குலம் என நிறுத்தி, உத்துங்கன் என வருவித்து, நிலைமொழி ஈற்றில்நின்ற அம் என்னும் பதத்தைக் கெடுத்து, உகரத்தை ஓகாரமாக்கி,லகரஒற்றின்மேல் உயிரை ஏற்றிக் குலோத் துங்கன் என முடிக்க.கூப + உதகம் = கூபோதகம் என்பதும் அது. பிறவும் அன்ன.வேரம் என நிறுத்தி, இதன் முதிர்ச்சி யாது என்று கருதிய விடத்து,ஏகாரத்தை ஐகாரமாக்கி வைரம் என முடிக்க.கேவலம் ‘கைவலம்’ (கைவல்யம்) என்றாயிற்று. வேதிகன் ‘வைதிகன்’என்பதும் அது.கோசலை (கோசலம் என்பது பொருந்தும்) என நிறுத்தி, இதனுள் பிறந்தாள்யாவள் எனக் கருதியவிடத்து, ஓகாரத்தை ஒளகாரமாக்கிக் கௌசலை எனமுடிக்க.சோமபுத்திரன் ‘சௌமியன்’ என முடிக்க. சௌமியனாவான் புதன். பிறவும்அன்ன. (நேமி. எழுத். 10, 11 உரை)