சுவாமிநாதம் குறிப்பிடும் புணர்ச்சிமுடிபுகள்

புணர்ச்சிவிதிகளைத் தொகுத்து மூன்று சூத்திரங்களுள் அடக்கிமொழிகிறது சுவாமிநாதம்.1. உடல்மேல் உயிர்வந்து ஒன்றுதல் – வேல் + ஒன்று =வேலொன்று,2. தனிக்குறிலை அடுத்து வரும் புள்ளிமுன் உயிர் இரட்டுதல் -பொன் + அணி = பொன்னணி,3. நிலைமொழியீற்றுக் குற்றுகரம் உயிர் வருமிடத்துக் கெட,மெய்மேல் உயிர் ஏறிமுடிதல் – நாடு + அரிது = நாடரிது,4. வன்கணம் வருமிடத்து உயிரீற்று நிலைமொழி வந்த வல்லொற்றுமிகுதல் – வாழை + பழம் = வாழைப்பழம்,5. அன்றி, அவ்வல்லினமெய்க்கு இனமான மெல்லொற்று மிகுதல் – மா +பழம் = மாம்பழம்,6. நிலைமொழியீற்று உயிர் குறுகுதல் – நிலா + கண் > நில + இன் + கண் = நிலவின்கண்,7. மேலை உயிர் குறுகுதலோடு ஓர் உகரம் ஏற்றல் – கனா +இடை > கனவு + இடை = கனவிடை,8. வருமொழி முதலெழுத்துக் கெடுதல் – மக + அத்து > மக + த்து = மகத்து,9. நிலைமொழி முதல் குறுகுதல் – நீ + கை =நின்கை,10. நிலைமொழி முதலெழுத்தன்றிப் பிற எல்லாம் நீங்கல் – ஒன்று +ஒன்று = ஒவ்வொன்று,11. வருமொழி நடுவெழுத்துக் கெடுதல் – இரண்டு + பத்து =இருபது,12. நிலைமொழி நடுவே ஒற்றுமிகுதல் – ஆறு + நீர் =ஆற்றுநீர்,13. நிலைமொழியோ வருமொழியோ இரண்டுமோ கெட்டுப் புத்துருவமாகஇடம்பெறல் – ஒன்பது + பத்து = தொண்ணூறு,14. நிலைமொழியீற்று ஒற்று உகரச்சாரியை பெறுதல் – தெவ்+ கடிது =தெவ்வுக் கடிது,15. ஈற்றில் ஒற்று இரட்டுதல் (நிலைமொழி நடுவே வல்லொற்று மிகுதல்(12) என முன்காட்டியதே கொள்க. டகரமும் றகரமும் இரட்டும் ஒற்றுக்கள்;பிற இரட்டா.)16. நிலைமொழி வருமொழிகளில் பல கெடுதல் – பூதன் + தந்தை > பூதன் + அந்தை > பூத் + அந்தை > பூ + ந்தை = பூந்தை,17. நிலைமொழியீற்று நெட்டுயிர் அளபெடை ஏற்றல் – பலா + கோடு =பலாஅக்கோடு,18. உயிர் வருமிடத்து நிலைமொழி டகரம் ணகரம் ஆதல் – வேட்கை +அவா > வேட் + அவா > வேண் + அவா = வேணவா,19. நிலைமொழியீற்று மகரம் வன்கணம் வருமிடத்து இன ஒற்றாகத்திரிதல் – மரம் + குறிது, சிறிது, தீது, பெரிது = மரங்குறிது,மரஞ்சிறிது, மரந்தீது, மரம்பெரிது, (மகரம் பகரத்திற்கு இனமாதலின்திரிதல் வேண்டா ஆயிற்று)20. நிலைமொழியீறு ஆய்தமாகத் திரிதல் – அல் + திணை =அஃறிணை,21. வகரம் வருமொழியாகப் புணரின் நிலைமொழி முதல் நீண்டு இடையேஒற்று வருதல் – (எடுத்துக்காட்டுப் புலப்பட்டிலது) (நீண்டவழிஒற்றுவாராது: ஆவயின்; நீளாதவழியே ஒற்று வரும் : அவ்வயின்)22. நிலைமொழியீற்று னகர ணகரங்கள் முன்னர்த் தகரம் வருவழி, அதுமுறையே றகரமாகவும் டகரமாகவும் திரிதல் – மான் + தோல் = மான்றோல்; பெண்+ தன்மை = பெண்டன்மை,23. நிலைமொழி அவ்வாறே நிற்ப, நகரம் வருமிடத்து, அது முறையேனகரமாகவும் ணகரமாகவும் திரிதல் – மான் + நன்று = மானன்று, ஆண் +நல்லன் = ஆணல்லன், (நிலைமொழி ஈற்றுமெய் கெடும் என்க.)24. நிலைமொழி யீறாக லகரமும் ளகரமும் நிற்ப, ஞகர மகரங்கள்வருமிடத்து, லகர ளகரங்கள் முறையே னகர ணகரங்களாகத் திரிதல் – அகல் +ஞாலம், மாட்சி = அகன் ஞாலம், அகன் மாட்சி; மக்கள் + ஞானம், மாட்சி =மக்கண்ஞானம், மக்கண்மாட்சி,25. நிலைமொழி அவ்வாறே நிற்ப, ககர சகர பகரங்கள் வருமிடத்து,லகரளகரங்கள் முறையே றகரமாகவும் டகரமாகவும் திரிதல் – கல் + குறுமை,சிறுமை, பெருமை = கற்குறுமை, கற்சிறுமை, கற்பெருமை; முள் + கூர்மை,சிறுமை, பெருமை = முட்கூர்மை, முட்சிறுமை, முட் பெருமை,26. நிலைமொழியீறாக ணகர னகரங்கள் நிற்ப, தகரம் வரு மிடத்து,அம்மெய் முறையே டகரமாகவும் றகரமாகவும் திரிதல் – கண் + தரும் =கண்டரும், பொன் + தரும் = பொன்றரும்,27. நிலைமொழியீறாக லகர ளகரங்கள் நிற்ப, தகரம் வருமிடத்து,அம்மெய்கள் முறையே றகரமாகவும் டகரமாகவும் திரிதல் – கல் + தூண் =கற்றூண்; கள் + தாழி = கட்டாழி. (வருமொழி முதல் தகரமும் முறையேறகரடகரங்களாகக் திரிதலும் கொள்க),28. நிலைமொழி அவ்வாறே நிற்ப, நகரம் வருமிடத்து, நிலைமொழியீறும்வருமொழி முதலும் ஆகிய மெய்கள் முறையே னகரமும் ணகரமுமாகத் திரிதல் -(நிலைமொழி தனிக்குறில் முன் ஒற்றாக நிற்குமிடத்து இவ்விதி கொள்க.) கல்+ நன்று, நன்மை = கன்னன்று, கன்னன்மை; கள் + நன்று, நன்மை = கண்ணன்று,கண்ணன்மை,29. நிலைமொழியீற்று இகரம் வன்கணம் வருமிடத்து உகரமாகத் திரிதல்- (விண்) இன்றி + பொய்ப்பின் = விண்ணின்று பொய்ப்பின்; (நாள்) அன்றி +போகி = நாளன்று போகி,30. நிலைமொழியீற்று இகரம் வன்கணம் வருமிடத்து, இயல்பு ஆதலும்வலி மிகுதலும் ஆகிய உறழ்ச்சி பெறுதல் – கிளி + குறிது = கிளிகுறிது,கிளிக்குறிது,31. நிலைமொழியீற்று ஐகாரம் அகரமாகத் திரிதல் – காவ லோனைக்களிறஞ்சும்மே > காவலோனக் களிறஞ்சும்மே32. நிலைமொழியீற்று ணகரம் ளகரம் ஆதல் – உணவினைக் குறிக்கும்‘எண்’ எள் என வருதல், ‘ஆண்’ ஆள் என வருதல்,33. ஒரு புணர்ச்சி பல விதி பெறுதல் – ஆதன் + தந்தை > ஆதன் + அந்தை > ஆத் + அந்தை > ஆ + ந்தை = ஆந்தை,34. இடைச்சொல் இடையே வந்தியைதல் – வண்டு + கால் > வண்டு + இன் + கால் = வண்டின்கால்; கலன் + தூணி = கலனே தூணி(இன், ஏ : சாரியை இடைச்சொற்கள்).(எழுத். 29 – 31)