சுட்டு முதல் உகர இறுதிச் சொல்புணருமாறு

சுட்டிடைச் சொல்லை முதலாக உடைய உகர ஈற்றுச் சொற்கள் அது இது உதுஎன்பன. அவை உருபொடு புணரு மிடத்து ஈற்று முற்றியலுகரம் கெட, அன்சாரியைபெற்று அதனை இதனை உதனை என்றாற் போலப் புணரும். (தொ. எ. 176 நச்.)அவை அல்வழிக்கண் வன்கணம் வரினும் இயல்பாகப் புணரும்.வருமாறு : அது குறிது, சிறிது, தீது, பெரிது; இது குறிது,சிறிது, தீது, பெரிது; உது குறிது, சிறிது, தீது, பெரிது. (257நச்.)அது என்னும் சுட்டுப்பெயர் நிலைமொழியாக, வருமொழி ‘அன்று’ என்ற சொல்வரின் இயல்பாகப் புணர்தலேயன்றி, ஈற்று உகரம் ஆகாரமாகத் திரிந்துபுணர்தலுமுண்டு.வருமாறு : அது + அன்று = அதுவன்று (வகரம் உடம்படு மெய்);அதாஅன்று (258 நச்.)‘அது’ நிலைமொழியாக ஐ என்ற இடைச்சொல்லொடு புணரும்வழி, உகரம் கெட,அதைமற்றம்ம எனப் புணர்ந்து வரும். (258 நச். உரை)வேற்றுமைப் பொருட்புணர்ச்சிக்கண் அது முதலியன முற்றியலுகரம் கெட்டுஅன்சாரியை பெற்று வருமொழி யொடு புணரும்.எ-டு : அதன்கோடு, இதன்கோடு, உதன்கோடு; அதன் ஞாண், இதன்ஞாண்,உதன்ஞாண்; அதன்வட்டு, இதன்வட்டு, உதன்வட்டு; அதனினிமை, இதனி னிமை,உதனினிமை (263 நச்.)