சாரியை வருதலும் தவிர்தலும்விகற்பமும்

நிலைமொழியின் முன்னர் விகுதியும் பதமும் உருபும் வந்துபுணருமிடத்து இடையே ஒன்றும் இரண்டும் சாரியை வந்து நிற்றலும்,வாராதொழிதலும், ஒன்றற்கே ஓரிடத்து வந்து ஓரிடத்து வாராது வழங்குதலும்ஆம்.எ-டு : ஊ ர து, உண்டது – சாரியை (அ) வேண்டியே நின்றன.வெற்பன், பொருப்பன், சாரியை வேண்டாவாயின.ஊரன், வீரன் }உண் டன ன், உண்டான்; சாரியைப் பேறு(அன்,கு)மொழி கு வன், மொழிவன் } விகற்பித்து வந்தன.இவை விகுதிப்புணர்ச்சி.அரை யே முந்திரிகை, கல னே இருநாழி – சாரியை (ஏ) வேண்டியே நின்றன.அத்திக்காய், அத்தி கடிது – இருவழியும் சாரியை வேண்டா வாயின.புளி யங் காய், புளி குறிது – சாரியைப் பேறு (அம்) வேற்றுமை யில்வேண்டியும், அல்வழியில் வேண்டாதும் உறழ்ச்சி ஆயிற்று.இவை பதப்புணர்ச்சிஅவற்றை, அவையிற்றை – சாரியை (அற்று, இற்று) வேண்டியே நின்றன.வேயை, வேயால், வேய்க்கு – சாரியை வேண்டாவாயின.செருவை – விளவை, சாரியைப் பேறு (இன்)செருவிற்கு – விளவிற்கு } விகற்பித்து வந்தன.இவை உருபுபுணர்ச்சி. (நன். 242 மயிலை.)விகுதிப் புணர்ச்சிக்கண், உண்டது – ஊரது என்றாற் போல்வன சாரியை (அ)வரவேண்டியே நின்றன; வெற்பன் – பொருப்பன் என்றாற் போல்வன சாரியைவேண்டாது நின்றன; வருவன, வருவ – உண்பன, உண்ப என்றாற் போல்வனஇருவகையும் ஒப்ப நின்றன.பதப்புணர்ச்சிக்கண், பலவற்றுக்கோடு – சிலவற்றுக்கோடு -என்றாற்போல்வன சாரியை (அற்று) வரவேண்டியே நின்றன; அத்திக்காய் -அகத்திக்காய் – என்றாற் போல்வன சாரியை வேண்டாது நின்றன; விளவின்கோடு,விளங்கோடு, அதவின் கோடு, அதங்கோடு – என்றாற் போல்வன இருவகையும் ஒப்பநின்றன.உருபுபுணர்ச்சிக்கண், மரத்தை, மரத்தொடு – அவற்றை, அவற்றொடு -என்றாற்போல்வன சாரியை (அத்து, அற்று) வரவேண்டியே நின்றன; நம்பியை -நம்பியொடு – கொற்றனை, கொற்றனொடு – என்றாற் போல்வன சாரியை வேண்டாதுநின்றன; மண்ணினை, மண்ணை – வேயினை, வேயை – என்றாற் போல்வன இருவகையும்ஒப்ப வந்தன. பூவினொடு விரி கூந்தல், பூவொடு விரிகூந்தல் -என்றாற்போல்வனவும் இருவகையும் ஒப்ப வந்தவாறு.அவையிற்றிற்கு, இவையிற்றிற்கு – என்றாற்போல்வன சாரியை பலவும்(இற்று, இன்) வந்தன. (இ.வி.எழுத். 61 உரை)