உருபேற்கும்போது சாரியை பெறும் என்று கூறாத ஈறுகள் உயிருள் இகரஈறும், மெய்யுள் ணகர யகர ரகர லகர ளகர ஈறுகளுமாம். இவை இன்சாரியைபெற்றும் பெறாதும் உருபேற்கும்.கிளியினை, கிளியை; மண்ணினை, மண்ணை; வேயினை, வேயை; நாரினை, நாரை;கல்லினை, கல்லை; முள்ளினை, முள்ளை என உருபேற்குமாறு.கூறப்பட்ட ஈற்றுச்சொற்கள் நீங்கலாக, அவ்வீற்றுள் ஒழிந்த சொற்களும்பொன்னினை பொன்னை (னகர ஈறு), தாழினை தாழை (ழகர ஈறு), தீயினை தீயை,ஈயினை ஈயை, வீயினை வீயை (ஈகார ஈறு), தினையினை தினையை, கழையினை கழையை(ஐகார ஈறு) என்றாற் போல, இன்சாரியை பெற்றும் பெறாமலும்உருபேற்கும்.நம்பியை நங்கையை என்றாற்போல வரும் உயர்திணைப் பெயர்களும், கொற்றனைசாத்தியை என்றாற் போல வரும் விரவுப்பெயர்களும் சாரியை பெறாமல்உருபேற்கும். (தொ. எ. 202 நச். உரை)