மெலித்தலால் தய்யச் சந்தம் ‘தன்ன’ எனவும், அது ‘தன’ எனவும்ஆகும்.எ-டு :நெய்நி – தய்ய; நெய்ந்நி – தன்னவர்ம – தய்ய; வர்ம்ம – தன்னதொய்வு – தய்ய, தன; செய்கை – தய்ய, தனசண்மு – தன்ன, தன; மன்வில் – தன்ன, தன (வண்ணத். 82)