று, றும் – இரண்டும் இறப்பும் எதிர்வும் காட்டும்.
எ.டு : சென்று, சென்றும் (சென்றேன், சென்றோம்); சேறு, சேறும்
(செல்வேன், செல்வோம்).
து,தும் – இரண்டும் அவ்விரு காலமும் காட்டும்.
எ-டு : வந்து, வந்தும் (வந்தேன், வந்தோம்); வருது, வருதும்
(வருவேன், வருவோம்)
டு, டும்- இரண்டும்இறப்பினைக் காட்டும்.
எ-டு : உண்டு, உண்டும் (உண்டேன், உண்டோம்)
கு, கும்- இரண்டும் எதிர்வினைக் காட்டும்.
எ-டு : உண்கு, உண்கும் (உண்பேன், உண்போம்)
மின், ஏவல்வினைகளின் ஈறுகள், வியங்கோள், இ, மார் – இவை எதிர்வினைக்
காட்டும்.
எ-டு : உண்மின், உண்- தின்- செல்- வா, உண்க, உண்ணுதி, உண்மார்
(வந்தார்)
பவ்விகுதி இறப்பும் எதிர்வும் காட்டும்.
எ-டு : உண்ப
செய்யும் என்னும் முற்று நிகழ்வும் எதிர்வும் காட்டும்.
எ-டு : (குதிரை) உண்ணும்
எதிர்மறை ஆகாரவிகுதி முக்காலமும் காட்டும்.
எ-டு : உண்ணா (நன். 145)