ஒற்று அளபெடுக்குமாறு

ஒற்றெழுத்து அளபெடுத்து நிற்பினும் உயிரளபெடை போல அசைநிலைபெறுதலும் பெறாமையும் ஆம்.எ-டு : ‘கண்ண் தண்ண்ணெனக் கண்டும் கேட்டும்’‘அம்ம் பவள்ள் வரிநெடுங்கண்’‘விலஃஃகி வீங்கிருள் ஓட்டுமே’கண்ண் அம்ம், பவள்ள்-என்பவை தேமாவாகவும் புளிமா வாகவும், விலஃஃகி -என்பது ‘புலி செல் வாய்’ ஆகவும் அசைநிலை எய்தின.தண்ண்ணென – என்பது இன்னோசைத்தாய் நின்றதன்றி அலகு பெற்றதன்று.அலகிடின் ‘மாசெல்சுரம் என்றாகி அகவல்ஓசை பிழைக்கும். (தொ. செய். 18 ச.பால.)