எவன் என்ற குறிப்பு வினையாலணையும் பெயர் உருபேற்றல்

எவன் என்பது குறிப்பு வினைமுற்று. அது படுத்தல்ஓசையான் பெயராயவழி,
எவன் என நிறுத்தி வற்றும் உருபும் கொடுத்து, வற்றின்மிசை ஒற்று என
னகரத்தைக் கெடுத்து, ‘அவை’ முதலியவற்றிற்கு வற்றுச்சாரியையின் வகர
ஒற்றைக் கெடுத்தது போல (எ.122) இதற்கு வகரத்தை முழுதும் கெடுத்து
உருபேற்றி, எவ+ற்று+ஐ= எவற்றை – எவற்றொடு – என முடிக்க. மீண்டும்
நிலைமொழி வகரத்தைக் கெடுத்து எற்றை – எற்றொடு – எனவும் முடிக்க.
எனவே, எவன் என்ற குறிப்பு வினைப்பெயர் உருபேற்கும் போது எவற்றை
எற்றை- எவற்றொடு எற்றொடு – என இரு திறத்தானும் வரும்.
தொல்காப்பியனார் காலத்தில் எவன் என்பது குறிப்பு வினைமுற்றாகவே
அஃறிணை இருபாற்கும் பொதுவினையாக இருந்தது. (தொ. சொ. 219 சேனா.), (தொ.
எ. 122,193 நச். உரை)