எழு:தன்வினை; எழு +உ = எழூ : பிறவினை. முதனிலை உகரத்தொடு பிறவினைப்
பொருளில் வரும் உகரம் சேர ‘எழூ’ என்றாயிற்று. இச்சொல் இயல்பான ஊகார
ஈற்றுச் சொல் லன்று; பிறவினைப் பொருளில் வரும் உகரம் சேர எழூ என்றா
யிற்று என்பதனை விளக்க, ‘எழூஉ’என்று, முதனிலையொடு சேர்ந்த உகரத்தை
அறிவித்தற்காக உகரம் அறிகுறியாய் எழுதப்பட்டது. இங்ஙனம் எழு
முதலியவற்றுடன் உகரம் சேர்ந்து (இரு குறில் ஒரு நெடிலாய்) எழூ
முதலியனவாகிப் பின் எழூஉ – முதலியனவாக இருத்தல் பண்டை வழக்கு. உகரம்
சேர்ந்து, எழு +உ = எழுவு என்றாற்போல வருதல் பிற்கால வழக்கு.
மக +அர் = மகார். விகுதி அகரம் சேர்ந்ததை அறிவித்தற் காகவே,
‘மகாஅர்’ என்று இடையே அகரம் இட்டு எழுதுப. (எ. ஆ. பக். 16)