எட்டு வேற்றுமைகளில் உருபுகள் தொக்கும் விரிந்தும் நின்று புணரும்
ஆற்றலுடைய இரண்டாம் வேற்றுமை முதல் ஏழாம் வேற்றுமை ஈறாகிய ஆறும்
வேற்றுமை குறித்த புணர்நிலை யன. எழுவாயுருபும் விளியுருபும் தொக்கு
நிற்கும் ஆற்றலின்றி விரிந்தே நிற்றலின், அவற்றை வேற்றுமைப்
புணர்ச்சியில் சேர்க்காது ‘அல்வழிப்புணர்ச்சி’ என்றனர்.
எழுவாய் வேற்றுமை ஆறு பயனிலையொடும் (தொ. சொ.66 சேனா.) புணர்ந்த
புணர்ச்சியும், விளிவேற்றுமை தன் பொரு ளொடு (-முடிக்கும் சொல்லொடு)
புணர்ந்த புணர்ச்சியும் அல்வழியாயின. (தொ. எ. 112. நச். உரை)