உரு என்றது மனன் உணர்வாய் நிற்கும் கருத்துப்பொருளை. அது செறிப்பச்
சேறலானும், செறிப்ப வருதலானும், இடை எறியப்படுதலானும், இன்பதுன்பத்தை
ஆக்குதலானும், உருவும் உருவும் கூடிப் பிறத்தலானும், உந்தி முதலாகத்
தோன்றி நெஞ்சு – மிடறு – தலை- மூக்கு – அண்ணம் – நா – பல் – இதழ் –
என்ற எண்வகை நிலத்தும் பிறந்து கட்புலனாம் தன்மையின்றிச் செவிக்கண்
சென்றுறும் ஊறு உடைமை யானும், விசும்பில் பிறந்து இயங்குவதொரு
தன்மையுடைமை யானும், காற்றின் குணமாவதோர் உருவாம்; வன்மை மென்மை இடைமை
கோடலானும் உருவே ஆயிற்று, (தொ. எ. 1 ந.ச். உரை)