எழுத்துக்களது‘நிலையாது’என்ற நிலை

நிலைமொழி வருமொழிகளாக இணைத்து எழுதப்படினும், நிலைமொழி ஈறு வருமொழி
முதல் இவற்றிற்குரிய புணர்ச்சி பெற்றும், பொருள் பொருத்தமுற அமையாத
தழாஅத் தொடர்களின் நிலை.
‘தெய்வ மால்வரைத் திருமுனி’
(சிலப். 3: 1)
‘தெய்வம் முனி’ என்றே நிலைமொழி வருமொழி ஆகற் பாலன; இடையே
‘மால்வரைத் திரு’ என்பன செய்யு ளோசை நலம் கருதி வந்தன.
தெய்வம் மால்வரை-என்பன பொருளியைபு இலவேனும், நிலைமொழி வருமொழி
போலப்புணர்ந்து ‘தெய்வமால் வரை’ என்றாதல் தழாஅத் தொடராய்,
‘நிலையாது’என்ற நிலை பெற்றவாறு.
நிலையாது என்றல் – நிலைமொழி வருமொழிக்கண் பொருள் தொடர்பு நிலையாது
என்றல். (தொ. எ. 111 நச். உரை)