சித்திர கவியுள் ஒன்றுவானிதி சீரிய சாதநி கிழவா வாழகி நிதசார யிபவாரிபவாவாபரி வாபர மேநிச பதிவா வாதிப சநிசா டுபரா துணைவாவாணிது ராமவெ னாதக மதிவா வாதிம கதமெ னோதவா மிதுவாவாதுமி வதானி யாமண துறவா வாளது னமவே பரிசீ தினிவா.இக்கவியை எட்டிதழ்க் கமலவடிவில் அடைப்பின் இரண் டாம் வட்டத்தில்‘சீநிவாசராகவன்’ எனவும், மூன்றாம் வட்டத்தில் ‘திகிரிபதுமமிது’ எனவும்அமைந்தமை காண்க. (ஆனால் இதற்குரிய படம் அமைக்குமுறை இதுகாறும்புலப்பட்டிலது.)(மா. அ. 283) இனி மாறனலங்காரம் இச்சித்திர கவியைக் கூறுமாறு :ஒரு தாமரையை எட்டுக் கோணத்திலும் இவ்விரண்டாகப் பதினாறுஇதழ் எழுதி,நடுவே ஒரு பொகுட்டுத் தோன்றுமாறு செய்து, பொருட்டிலேயுள்ள முதலெழுத்தேஒவ்வோரடியின் ஆறாம் எழுத்தாகவும் முதலெழுத்தாகவும் அமையுமாறுஅடைக்கப்படும் கவி பதுமபெந்தம் ஆம்.வருமாறு :“மாறா மாலா லேமா றாமாமாறா மாவே ளேமா றாமாமாறா மாகோ வாமா றாமாமாறா மாவா தேமா றாமா.”(முதலடியீற்று) மா மாறா மாலால் ஏமாறா (இரண்டாமடி) மால் தா மா வேள்ஏ மாறு ஆம் (ஆம்); (மூன்றாமடியில் மகர ஒற்றைப் பிரிக்கவே) ஆறு ஆம் ஆ(-ஐயோ) கோ வா மாறா; (மூன்றாமடி ஈற்றில் நின்ற மா எழுத்தை ஈற்றடியில்கூட்டி) மா மாறா! மாவா தேம் ஆல் தாமா – இவ்வாறு பிரித்துப் பொருள்கொள்க.திரு அன்னவளாகிய தலைவி தனது நீங்காத காம மயக்கத்தால்வருந்தும்படிக்கு, மாயோனால் தரப்பட்ட கரிய மன்மதன் விடுத்த அம்புகள்மாற்றம் ஆகின்றன (ஆம் : அசை); அந்தோ! ஆறு போலப் பெருகும் கண்ணீர்வருதல் தீராது. பெரிய மாறனே! வண்டுகள் (தேனை யுண்ண) வருகின்ற, தேன்துளும்புகின்ற மாலை யணிந்தோனே!