எகரமுதல் வயின்

எகரமாகிய முதல்வினாவையுடைய வயின் என்ற சொல். அஃது எவ்வயின் என்பது
(எவ்விடம் என்னும் பொருட்டு).
‘எவ்வயின்’ னகர ஈற்றதாய் ஏழாம் வேற்றுமை இடப்பொருள் உணர்த்தும்
இடைச்சொல். இது பெயர் நிலையதாய் வரு மொழி வன்கணத்தொடு புணரும்வழி
ஈற்று னகரம் றகரமாகத் திரிய ‘எவ்வயிற் பெயரும்’ என்றாற் போல
முடியும்.
இயல்புகணம் வருமொழி முதற்கண் வரின் இயல்பாகப் புணரும். (எவ்வயின்+
நடந்தான் என்புழி, எவ்வயினடந்தான் எனத் திரிபு நிகழ்தலின்,
மென்கணத்துள் நகரம் நீங்கலாகக் கொள்க.) (தொ. எ. 334. நச்.)