இளம்பூரணரும் நச்சினார்க்கினியரும் உருபிற்குச் சென்ற சாரியையை
(அவ்வுருபு தொக்க) பொருட்புணர்ச்சிக்கும் கொள்வர். ஆயின் அது
தொல்காப்பியனார்க்கு உடன்பாடு அன்று. உருபிற்குச் சென்ற சாரியை
பொருட்புணர்ச்சிக்கும் ஒக்குமாயின், அவர் மாட்டெறிந்தே கூறுவார்.
‘நீஎன் ஒருபெயர் உருபியல் நிலையும்’
(தொ. எ. 253 ந
ச்.)
‘சுட்டுமுதல் இறுதி உருபியல் நிலையும்’
(263)
‘உருபியல் நிலையும் மொழியுமா ருளவே’
(294)
என மாட்டெறிந்து, மாட்டேற்றான் அதிகாரவல்லெழுத்து விலக்கப்படாது
ஆதலின், அதனை நீக்க ‘வல்லெழுத்து இயற்கை’ என்பார்.
எ-டு : நீ + ஐ
> நின் + ஐ = நின்னை (தொ. எ.
179 நச்.)
நீ + கை
> நின் + கை = நின்கை
(253)
அது + கு
> அது + அன் + கு
> அத் + அன் + கு = அதற்கு;
(176)
அது + கை
> அது + அன் + கை
> அத் + அன் + கை = அதன்கை
(263)
கோ + ஐ
> கோ + ஒன் + ஐ = கோஒனை
(180)
கோ + கை
> கோ + ஒன் + கை = கோஒன்கை
(294)