உருபின் முடிவன பொருட்புணர்ச்சியிலும் ஒத்தல்

உருபுபுணர்ச்சிக்கண் எல்லாம் என்பது அஃறிணை ஆனகாலை
அற்றுச்சாரியையும் உருபின்மேல் உம்மும், உயர்திணை ஆன காலை நம்முச்
சாரியையும் உருபின்மேல் உம்மும் பெறும் என்பார், வேற்றுமைப்
பொருட்புணர்ச்சிக்கண்ணும் அவ்வாறே, எல்லாவற்றுக்கோடும் – எல்லா
நங்கையும் – எனவும்,
தான் தாம் நாம் – என்பன முதல் குறுகும் எனவும், யான் யாம் – என்பன
என் எம் எனவும் நீ என்பது நின் எனவும் நீயிர் என்பது நும் எனவும்
ஆகும் எனவும் கூறுவார், ஈண்டும் அவ்வாறே, தன்கை தங்கை நங்கை – எனவும்,
என்கை எங்கை -எனவும், நின்கை நும்கை – எனவும்,
ஆ மா கோ – என்பன னகரச் சாரியை பெறும் என்பார், ஈண்டும் அவ்வாறே
ஆன்கோடு மான்கோடு கோன்குணம் – எனவும்,
சுட்டு முதல் வகரம் அற்றுச்சாரியை பெறும் என்பார், ஈண்டும் அவ்வாறே
அற்றுப் பெற்று அவற்றுக்கோடு – எனவும்,
முறையே கொள்ளவைப்பது. (நன். 237 மயிலை.)