உயிர்மெய் ஈறு உயிரீறே

மொழிகளின் ஈற்றிலே நின்ற உயிர்மெய்யை உயிரீறு எனலாம்; என்னை?
‘மெய்யின் வழியது உயிர்தோன்று நிலையே’ (தொ.நூன். 18) என்றார் ஆகலின்.
‘உயிர்மெய் ஈறும் உயிரீற்று இயற்றே’ (தொ. புண. 4) என்பதனால்,
பிரித்தால் உடல் முன் உயிர் பின்னாம் ஆதலான் எனக் கொள்க. அன்றியும்,
வாளும் கூடும் இருப்பின், “வாளைக் கொடுவா” என்னும் அத்துணை யல்லது,
“கூட்டைக் கொண்டுவா” என்பது இல்லை. ஆதலான் இங்ஙனம் சொல்லப்பட்டது.
(நேமி. எழுத். 8 உரை)