உயர்திணைப்பெயர்புணர்ச்சியிடத்து விகாரப்படுதல்

ஆடூஉ
க் குறியன், மகடூஉக் குறியள்
(சிறியன் சிறியள்,தீயன் தீயள், பெரியன் பெரியள் – என ஏனை வன்கணமும்
கொள்க) எனவும், ஆடூஉக்கை, மகடூஉக்கை (செவி, தலை, புறம் – என ஏனை
வன்கணமும் கொள்க) எனவும், எட்டிப்பூ எட்டிப் புரவு, காவிதிப்பூ
காவிதிப்புரவு, நம்பிப்பூ நம்பிப்பேறு – எனவும் உயர்திணைப் பெயர்முன்
சில மிக்கன.
மக்க
ட் குணம், மக்கட்சுட்டு,
மக்கட்டலை, மக்கட் புறம் – எனத் திரிந்தன.
கபிலபரணர், பலசான்றார் – என ஈறு (ன்,ர்) கெட்டு
இயல்பாயின.
ஆசீவக
ப் பள்ளி, கணக்காயப் பள்ளி,
ஈழவக் கத்தி, கோலிகப் புடவை, வண்ணாரப் பெண்டிர் – என நிலைமொழி ஈறு
(ர், ர்,ர், ன், ம் ) கெட்டு வருமொழி வல்லெழுத்து மிக்கன.
வாசுதேவ கோட்டம் வாசுதேவக் கோட்டம், பிரம கோட்டம் பிரமக் கோட்டம் –
என நிலைமொழி ஈறு(ன்) கெட்டு வருமொழி வல்லினம் இயல்பும் மிகலுமாக
விகற்பம் ஆயிற்று.
பார்ப்பனக்கன்னி, சேரி, தோட்டம், பிள்ளை, மரபு, வாழ்க்கை – என,
(பார்ப்பான் என்னும்) நிலைமொழி ஈற்றயல் குறுகி அகரம் மிக்கது; வன்கணம்
வருவழி வல்லினம் மிகலும், ஏனைய மெய்க்கணம் வருவழி இயல்பாதலும் கொள்க.
(நன். 158 மயிலை.)