‘உம்மை எஞ்சிய இருபெயர்த் தொகைமொழி’ புணருமாறு

இடையே உம் என்ற எண்ணிடைச்சொல் மறைய, உம்மைத் தொகையாய் நிற்கும்
இருபெயர்கள் கூடிய தொகைச்சொற்கள், நிலைமொழி ஆகார ஈற்றுச் சொல்லாயின்,
வருமொழி வன்கணத்தில் தொடங்கின், இடையே எழுத்துப்பேறள பெடையாகிய
அகரமும் வல்லெழுத்தும் மிக்குப் புணரும். இயல்புகணம் வருமொழியாக
வரினும் அகரம் பெறும்.
எ-டு : உவா+பதினான்கு = உவாஅப்பதினான்கு (வன்கணம்)
இரா + பகல் = இராஅப்பகல் (வன்கணம்)
இறா + வழுதுணங்காய் = இறாஅ வழுதுணங்காய் (இயல்புகணம்)
இவை முறையே – உவாவும் பதினான்கும் எனவும், இரவும் பகலும் எனவும்,
இறாவும் வழுதுணங்காயும் எனவும் பொருள்பட்டவாறு. (தொ. எ. 223 நச்.
உரை)