கருமையன் – செம்மையன் – ‘பொருத்தம்
இன்மையேன் பொய்ம்மை
உண்மையேன்’ (திருவா. 5:93) –
எனவும், வலைச்சி -புலைச்சி – எனவும், கறுப்பன் – சிவப்பன்- அளியன்-
அன்பன்- எனவும் வரும் பண்புப் பகுபதங்கட்குக் கருமை செம்மை இன்மை
உண்மை என்ற பண்புப் பெயர்களும், வலைமை – புலைமை – என்ற சாதிப்பண்பு
உணர நிற்கும் பெயர்களும், கறுப்பு சிவப்பு அளி அன்பு – என்ற பல்வேறு
வகைப்பட்ட பண்புப்பெயர்களும் நெறிப்பட வாராது உடைப்பொருள் நீரவாகி
வரும் முதனிலையாகக் கொள்ளப் படும். (இ. வி. 45 உரை)