சொல்லின் ஈற்று உயிர்மெய் உயிர்ஈறாகவே கொள்ளப்படும்.
உயிர்மெய்யாவது மெய்யொலி முன்னும் உயிரொலி பின்னு மாக ஒலிக்கும்
கலப்பெழுத்து ஆதலின், அதன் முதல்ஒலி மெய்யொலி, ஈற்றொலி உயிரொலியாம்.
ஆகவே உயிமெய் மொழிமுதலில் வரின் மெய்யெழுத்தாகவும், மொழியிறுதி யில்
வரின் உயிரெழுத்தாகவும் கொள்ளப்படும்.
‘பல’ என்பது ப் + அ + ல் + அ என்று அமைதலின், ஈற்றுயிர் மெய்
உயிரீறாகவே புணர்ச்சிக்கண் கொள்ளப்படுகிறது. (தொ. எ. 106 நச்.)