நூல் வனப்பு எட்டனுள் ஒன்று. வல்லொற்றடுத்த வல்லெழுத் துப்பயிலாமல் இருசீரடிமுதல் எழுசீர் அடி அளவும் அவ்வைந்து அடிகளையும்ஒப்பித்து, நெட்டெழுத்துப் போல ஓசை தரும் மெல்லெழுத்தும் லகாரனகாரங்களு முடைய சொற்களானே தெரிந்த மொழியான் கிளந்து ஓதல் வேண்டாமல்பொருள் புலப்படச் செய்வது இதன் இலக்கணம். ஒற்றும் குற்றுகரமும்குற்றியலிகரமும் ஆய்தமும் எழுத்தெண்ணப்படா.எ-டு : கலியும் பரிபாடலும் போலும் இசைப்பாட்டாகியசெந்துறைமார்க்கத்தன. (தொ. செய். 242 நச்.)ஒற்றொடு புணர்ந்த வல்லெழுத்து அடக்காது, ஆசிரியப்பா விற்குஓதப்பட்ட நால்எழுத்து ஆதியாக இருபது எழுத்தின் காறும் உயர்ந்த பதினேழ்நிலத்தும் ஐந்தடியும் முறையானே வரத்தொடுப்பது இழைபு என்னும்செய்யுளாம்.(தொ. செய். 230 இள. உரை)எ-டு : ‘பேர்ந்து பேர்ந்து சார்ந்து சார்ந்து – 4 எழுத்துதேர்ந்து தேர்ந்து மூசி நேர்ந்து – 5 எழுத்துவண்டு சூழ விண்டு வீங்கி – 6 எழுத்துநீர்வாய்க் கொண்டு நீண்ட நீலம் – 7 எழுத்துமணியேர் நுண்தோடு ஓங்கி மாலை – 9 எழுத்துநன்மணம் கமழும் பன்னெல் ஊர – 10 எழுத்துஅமையேர் மென்தோள் ஆயரி நெடுங்கண் – 11 எழுத்துஇணையீர் ஓதி ஏந்திள வளமுலை – 12 எழுத்துஇறும்பமர் மலரிடை எழுந்த மாவின் – 13 எழுத்துநறுந்தழை துயல்வரூஉம் செறிந்தேந் தல்குல் – 14 எழுத்துஅணிநடை அசைஇய அரியமை சிலம்பின் -15 எழுத்துமணிமருள் வணர்குழல் வளரிளம் பிறைநுதல் – 16 எழுத்துஒளிநிலவு வயங்கிழை உருவுடை மகளொடு – 17 எழுத்துநனிமுழவு முழங்கிய அணிநிலவு நெடுநகர் – 18 எழுத்துஇருந்தளவு மலரளவு சுரும்புலவு நறுந்தொடை – 19 எழுத்துகலனளவு கலனளவு நலனளவு நலனளவு – 20 எழுத்துபெருமணம் புணர்ந்தனை என்பஅஃ.தொருநீ மறைப்பின் ஒழிகுவ தன்றே.’4-6 குறளடி; 7-9 சிந்தடி; 10-14 அளவடி; 15-17 நெடிலடி; 18-20கழிநெடிலடி. (தொ. பொ. செய். 234 இள.)