இல்லம் என்ற மரப்பெயர், வேற்றுமைப் பொருட் புணர்ச்சிக்- கண், உதி –
ஒடு- சே- விசை- என்ற மரப்பெயர்களைப் போல, வருமொழி முதலில் வன்கணம்
வரின், மகரம் கெட்டு வன்கணத்துக்கு இனமான மெல்லொற்று
மிக்குப்புணரும்.
எ-டு : இல்லம் + கோடு, தோல் = இல்லங்கோடு, இல்லந் தோல் (தொ. எ.
313 நச்.)
‘கலம்சிதை இல்லத்துக் காழ்கொண்டு தேற்ற’
(கலி.142)
என அத்துச் சாரியை பெறுதலுமுண்டு.
உருபுபுணர்ச்சிக்கண் சாரியை இன்றி ‘இல்லமொடு’ (அகநா.4) என ஒடுஉருபு
ஏற்கையில் இயல்பாகப் புணரும். அத்துச் சாரியை பெறுதலே பிற்காலத்துப்
பெரும்பான்மை எனலாம்.