இறுதிச் சினை கெடல், நீடல்

தொல்காப்பியனார் ஒரு சொல்லின் முதலெழுத்து அல்லாத எழுத்துக்களைச்
சினை எனவும், முதலெழுத்தினை முதல் – முதனிலை – எனவும் குறிப்பிடும்
இயல்பினர். முதலெழுத்து நெடிலாயின், அது குறுகும்போது ‘சினைகெடல்’
எனவும், முதலெழுத்துக் குறிலாயின் அது நீளும்போது ‘சினை நீடல்’ எனவும்
கூறுதலுமுண்டு.
இறுதிச்சினை கெடலாவது ஈற்றெழுத்தாகிய நெடிலின் ஒரு கூறாகிய ஒரு
மாத்திரை கெட அது குறிலாதல். நிலா
> நில.
குற்றெழுத்தின் நீட்டம் நெடில். அஃது இரண்டு மாத்திரை அளவிற்று.
அதன் செம்பாதி ஒரு மாத்திரை கெட்டு அது குறிலாதலைச் ‘சினை கெடல்’
என்றார்.
ஆண்டைக் கொண் டான்,
ஈண்டைக் கொண்டான்,
ஊண்டைக் கொண்டான்: இவை
சுட்டுச்சினை நீடியவை. (தொ. எ. 234, 159 நச்.)