இரண்டாமடி நான்காம் அடி ஆதிமடக்கு

எ-டு : ‘மழையார் கொடைத்தடக்கை வாளபயன் எங்கோன்விழையார் விழையார்மெல் லாடை – குழையார்தழையாம் உணவும் கனியாம் இனமும்உழையா முழையா முறை.’விழையார், விழை ஆர் மெல்லாடை எனவும்உழையாம், முழையாம் உறை எனவும் மடக்கடிகளைப்பிரித்துப் பொருள் செய்க.“மழைபோல் வழங்கும் அபயனாகிய எம் அரசனால் விரும்பப்படாதபகைவர்க்கு (தோற்றுக் காட்டில் ஓடுதலால்) அவர்கள் விரும்பத்தக்கமெல்லிய ஆடை காட்டில் தளிர்த் தலையுடைய தழைகளே; உணவும் கனிகளே;அவர்கட்குச் சுற்றமும் மான்களே; அவர்கள் தங்கும் இடமும் குகைகளே”என்று பொருள் செய்யப்படும் இப்பாடற்கண், இரண்டாம் அடியுடன் ஈற்றடிஆதிமடக்கு வந்தவாறு. (விழையார் – விரும்பப்படாத பகைவர், விருப்பம்பொருந்திய; உழை – மான்; முழை – மலைக்குகை.) (தண்டி. 95)