‘பு ன் கால் உ ன் னத்துப் பகைவன் எங்கோ’ (பதிற். 16) – ஆசிரியம்‘ம ற ந்தும் பி ற ன்கேடு சூழற்க சூழின்’ (குறள். 204) – வெண்பா‘அ ட ங்காதார் மி ட ல்சாய அமரர்வந் திரத்தலின்’ (கலி.2) – கலிப்பா.‘பொ ன் னேர் மேனி ந ன் னிறம் சிதைத்தோன்’ – ஆசிரியம்‘உ ரு வக் கடுந்தேர் மு ரு க்கிமற் றத்தேர்’ (களவழி. 4) – வெண்பா‘பெ ரு வரை உறழ்மார்பன் தி ரு வோங்கு கரியோனை’ – கலிப்பா‘உ ள் ளார் கொல்லோ தோழி மு ள் ளுடை’ (ஐங். தனிப்.) – ஆசிரியம்‘வா ண் மாய் குருதி களிறுழக்கத் – தா ண் மாய்ந்து’ (களவழி. 1) – வெண்பா‘அ ணி வேங்கை செறிநீழல் கிளியோப்பு ம ணி நிறத்தாள்’ – கலிப்பா‘இ ன் னா ரெ ன் னா தி ன் பம் வெஃகி’ – ஆசிரியம்‘ப ற் றுக ப ற் றற்றான் ப ற் றினை அப்பற்றை’ (குறள்.350) – வெண்பா‘ம ணி வரை அ ணி மார்பிற் ப ணி மேவும் பெரியோனை’ – கலிப்பா.‘பொ ன் னார் மேனி து ன் னினர் ம ன் னோ’ – ஆசிரியம்‘கொ ண் டுபா ராட்டுவர் க ண் டிலர்கொல் – ம ண் டி’ – வெண்பா‘அ லை கடல் துயிலுணரா ம லை யெடுத்த நி லை யோனை’ கலிப்பா‘உ ள் ளின் உ ள் ளம் வேமே உ ள் ளாது’ (குறுந். 102) – ஆசிரியம்‘ப டி யை ம டி யகத் திட்டான் – அ டி யாருள்…’ (நான்மணி. கடவுள்) – வெண்பா.‘க தி பல வி தி யாற்சென் றழுந்தாமல் து தி த்தேத்தி’ – கலிப்பா‘க ன் னிப் பு ன் னை அ ன் னம் து ன் னும்’…. ஆசிரியம்‘இ ன் று கொல் அ ன் றுகொல் எ ன் றுகொல் எ ன் னாது’ (நாலடி. 36) – வெண்பா‘தி ரி புரம் எ ரி சூழ வ ரி வாங்கு பெ ரி யோனை’ – கலிப்பா (தொல். செய். 93 நச்.)