இடைநிலை, சாரியை, சந்தி, விகாரம் ஆவன

இடைநிலையாவன பெரும்பாலும் இனைய இத்துணைய என்றளத்தற்கு அரியவாய்ப்
பதம் முடிப்புழிக் காலமும் பொருண்மையும் காட்டி ஆண்டே காணப்படுவன.
சாரியையாவன அன் ஆன் முதலாக எடுத்தோதப்பட்டு எல்லாப்
புணர்ச்சிக்கும் பொதுவாய்ப் பெரும்பாலும் இன் னொலியே பயனாக வருவன.
சந்தியாவன இன்னது வந்தால் இன்னது இன்னதாம் என வருவன.
விகாரமாவன பதத்துள் அடிப்பாடும் செய்யுள்தொடையும் ஒலியும் காரணமாக
வலித்தல் மெலித்தல் முதலாயினவாக வருவன. இவை இடைநிலை முதலானவற்றால்
முடியாதவழி வருவன எனக் கொள்க. (நன். 132 மயிலை.)