இடைநிலைப்பாட்டு என்பது தாழிசையையும் குறிக்கும். செய்யுளிடையேநிற்பனவாய்த் தாழம்பட்ட ஓசை இன்றி வருவனவற்றையும் குறித்தற்கு‘இடைநிலை’ எனப்பட்டது. அங்ஙனம் வருங்கால் பாட்டாய் வருதலும்,ஒன்றாயும் பலவாயும் வருதலும் கோடற்குப் ‘பாட்டு’ எனப்பட்டது. (தொ.செய்.132 நச்.)இஃது இறுதிநிலை கொண்டு முடியும் எனவும் கூறப்படும். (தொ. செய். 137பேரா., நச்.)(கலிப்) பாடலின் முகத்தே தரப்படுதலின் ‘தரவு’ எனப் பட்டது.உடம்பும் தலையும் தனித்தனிப் பிரித்து வழங்கு மிடத்து உடம்பிற்குக்கழுத்துப் போல இது முன் நிற்றலின் ‘எருத்து’ என்றும் கூறப்படும்.இசைநூலார் இத்தரவினை ‘முகம்’ என்பர். இத்தரவினை அடுத்துக் கலிப்பாவின்இடை யாகப் பெரும்பான்மையும் தாழிசை பயிலுதலின் இடை நிலைப்பாட்டுஎனப்பட்டது. (தொ. செய்.132 நச்.)