இசையெச்சம் : அதன் ஐவகை

ஒரு சொல் இரண்டு பொருள்பட நின்றவழி, தன்பொருள் ஒழியப் பிறிதுபொருளை உணர்த்தும் இசை எஞ்சிநிற்கு மன்றே? அஃது இசையெச்சமாவதுஎன்றுணர்க. ஏற்கும் சொற்களே கொள்ளப்படும்.பெயர்நிலைக் கிளவியின் ஆகுந – வேங்கை என்பது ஒரு மரத்திற்குப்பெயராயினும் புலிக்கும் பெயராயிற்று; ‘கை வேம்’ என்னும்பொருளும்பட்டது. இவ்வாறு ஒரு சொல்லி னானே பிறிதுபொருள் உணரின், அதைஉணர்த்தும் ஓசை எஞ்சிநின்றது என்க.திசைநிலைக் கிளவியின் ஆகுந – செந்தமிழ்நாட்டு வழங்கும் சொல்திசைச்சொல் ஆகியவழிப் பொருள் வேறுபடுவது இது. கரை என்பது வரம்பிற்குப்பெயர். ஆயினும் கருநாடர் விளித்தற்கண் வழங்குவர்.தொன்னெறி மொழிவயின் ஆகுந – செய்யுளகத்தும் பாவழக் கினும் வரும்தொடர்மொழி. ‘குன்றேறாமா’ என்றவழி, குன்று ஏறு ஆ மா எனவும்,குன்றின்கண் ஏறாநின்ற ஆமா எனவும், குன்றின்கண் ஏறா மா எனவும்பொருள்படும். இதற்கண் இசை வேறுபட்டுப் பொருள் வேறு உணர்த்தலின்,அப்பொருண்மைகளை உணர்த்தலின், அப்பொருண்மை களை உணர்த்தும் இசை எஞ்சிநின்றது.‘காதற் கொழுநனைப் பிரிந்தலர்எய்தாமாதர்க் கொடுங்குழை மாதவி’ (சிலப் 5 : 189, 190)இது மாதவி என்ற பெண்ணுக்கும் குருக்கத்திக் கொடிக்கும் சிலேடை. இதுதொடர்மொழியாதலின் பெயர்நிலைக் கிளவியின் வேறோதப்பட்டது.மெய்ந்நிலை மயக்கின் ஆகுந – பொருள்நிலைமை மயக்கம் கூறுதல்.எ-டு : ‘குருகுகரு வுயிர்ப்ப, ஒருதனி ஓங்கிய திருமணிக்காஞ்சி’(மணி . : 18 : 55, 56)குருகு – மாதவிக் கொடி, மாதவி என்ற பெண்; காஞ்சி – மேகலை என்ற அணி,அப்பெயருடைய பெண். (மாதவி பெற்ற மணிமேகலை என்றவாறு). இவ்வாறுபொருள்மயங்க வருவன இசையெச்சமாம்.மந்திரப் பொருள்வயின் ஆகுந : மந்திரம் என்பது பிறர் அறியாமல்தம்முள்ளார் அறிய மறைத்துக் கூறும் சொல். அதன்கண் ஆகுந – உலகினுள்வழங்குகின்ற பொருட்குத் தாம் அறிகுறியிட்டு ஆண்டு வரும் ‘குழுவின்வந்த குறிநிலை வழக்கு’. அது வெளிப்பட்ட சொல்லால் உணரும்பொருட்டுமறைத்துப் பெயரிடுதலும், எழுத்திற்குப் பிற பெயரிட்டு வழங்குதலும் எனஇருவகைப்படும். இவையும் பொருள் வேறுபடுத்தி வழங்குதலின்இசையெச்சமாயின. அவற்றுள், பொருட்கு வேறு பெயரிட்டன: வண்ணக்கர் காணத்தைநீலம் என்றலும், யானைப்பாகர் ஆடையைக் காரை என்றலும் போல்வன. இனி,எழுத்திற்கு வேறு பெயரிட்டு வழங்குமாறு :‘மண்ணைச் சுமந்தவன் தானும் வரதராசன் மகன்தானும்எண்ணிய வரகாலி மூன்றும் இரண்டு மரமும் ஓர்யாறும்திண்ணம் அறிய வல்லார்க்குச் சிவகதியைப் பெறலாமே’என்னும் பாட்டுள், மண்ணைச் சுமந்தவன் – ந, வரதராசன் மகன் – ம,வரகாலி மூன்று – சி, இரண்டு மரம் – வா, ஓர்யாறு – ய – எனக் கூறநம(ச்)சிவாய’ எனப் பொருளாயிற்று. (தொ. சொ. 439 தெய். உரை)இவை ஐந்தும் தவிர, செய்யாய் என்னும் எதிர்மறை ‘செய்க’ என்றஉடன்பாட்டுப்பொருளைக் குறிப்பதும் இசையெச்ச மாம். (தொ. சொ. 440 தெய்.உரை)