இகரஈற்றுச்சுட்டுப் புணர்ச்சி

இகரஈற்றுச் சுட்டிடைச்சொல், வன்கணம் வரின், வந்த வல்லெழுத்தும்,
மென்கணம் வரின் வந்த மெல்லெழுத்தும், இடைக்கணமாகிய யகரவகரங்கள் வரின்
வகரமும் இடையே பெற்றுப் புணரும்; உயிர்முதல்மொழி வருமிடத்துக் குறிலை
அடுத்த ஒற்றாக வகரம் இரட்டிக்கும்; செய்யுட்கண் இகரம் நீண்டு
புணரும்.
வ-று: இ + கொற்றன் = இக்கொற்றன்; இ + ஞாலம் = இஞ்ஞாலம்; இ +
நாய், மாடு = இந்நாய், இம்மாடு; இ + யானை = இவ்யானை; இ + வாடை =
இவ்வாடை; இ + ஆடு = இவ்வாடு; இ + வயினான = ஈவயினான (தொ. எ. 238
நச்.)