ஆண்மை : ஆளும் தன்மை – ‘ஆயிடை, இருபே ராண்மைசெய்த பூசல்’ (குறுந். 43) என இருபாலையும் உணர்த் திற்று. ‘ஊரா ண் இயல்பினாள்’ (நாலடி. 384) என விகார மாயும் நிற்கும்.ஆண்மை : ஆண்பாலாம் தன்மை, ‘ ஆண்மை சுட்டிய எல்லாப் பெயரும்’ (சொ. 183) என உயர்திணை அஃறிணை இரண்டற்கும் பொதுவாகியவிரவுப்பெயர்க் கண்ணும் வரும்.ஆண்மை : ஆள்வினை.இவ்வாண்மையும் பெண்மையும் உயர்திணை ஆண்பாலை யும் பெண்பாலையும்உணர்த்தா என்று கருதி,‘ஆண் பால் எல்லாம் ஆண்எனற்குரியபெண்பால் எல்லாம் பெண்எனற் குரிய’ (மர. 50)என அஃறிணைக்கே ஓதி, ‘ பெண்ணும் ஆணும் பிள்ளையும்அவையே’ (மர. 69) என்று கிளந்து கூறாவழி உயர்திணையை உணர்த்தும் என்றுமரபியலில் கூறினார்.இளமை : காமச் செவ்வி நிகழ்வதொரு காலம். ‘இளமை கழிந்த பின் றை வளமை, காமம் தருதலும்இன்றே’ (நற். 126) – என உயர்திணை இருபாலும் உணர்த்தும்.மூப்பு : ‘மூப்புடை முதுபதி’ (அகம். 7) என உயர்திணை இருபாலையும் உணர்த்திற்று. இளமையும்மூப்பும் பொருள்மேல் நில்லாது பண்பின்மேல் நிற்பின் அஃறிணையையும்உணர்த்தும்.விருந்து : ‘விருந்தெதிர் கோடலும்’ (சிலப். 16 : 73) என உயர் திணை இருபாலையும்உணர்த்திற்று. ‘ஆங்கவை விருந்தாற்றப்பகல்அல்கி’ (கலி. 66) என அஃறிணைக் கும் இது வரும்.பெண்மை : கட்புலன் ஆவதோர் அமைதித்தன்மை – பெண் பாலாம்தன்மை. ‘பெண்மை சுட்டிய எல்லாப்பெயரும்’ (சொ. 182) என விரவுப்பெயரைப் பகுத்தலின், இஃது இருதிணைக்கும்பொது.அரசு : ‘அரசுபடக் கடந்தட்டு’ (கலி. 105) என ஆண்பால் உணர்த்திற்று. ‘பெண்ணரசி ஏந்தினளே’ (சீவக. 736) என ஈறு வேறாயவழிப் பெண்பாலும் உணர்த் தும். ‘அரசுவா வீழ்ந்த களத்து’(கள. 35) என அஃறி ணைக்கும் வரும். குழவி, மக : ‘ குழவியும் மகவும் ஆயிரண்டுஅல்லவை, கிழவ அல்ல மக்கட் கண் ணே’ (மர. 23) என அஃறிணைக்கேயன்றி உயர்திணை இருபாற்கும் வரும். (தொ.சொ. 57 நச். உரை)