பிரிவில் அசையாவன, தாம் சார்ந்த சொற்களின் பொருள் களைப்பிரிதலின்றி உணர்த்தும் அசை.எ-டு :‘காரெதிர் கானம் பாடினேம் ஆக’ (புறநா.144)‘எம்சொல்லற் பாணி நின்றனன் ஆக’ (குறிஞ்சிப்152)செய என் எச்சம் முற்றாய்த் திரிவுழி ஆக என்னும் இடைச் சொல் வந்துஅவ்வெச்சப்பொருளை உணர்த்திப் பாட – நிற்க – என்ற பொருள் தந்தவாறு.ஒருவன் கூறியது கேட்ட மற்றவன்விடையில் ஆகஆக என அடுக்கி வந்துதனித்து நின்று அசையாகாமல், உடன்படா மையும் ஆதரம்இன்மையும் ஆகியபொருள்தந்து நிற்கும் என்றார் சேனாவரையர். அசைநிலை பொருள் தந்துநிற்கும் என்றல் பொருந்தாது. (தொ. சொ. 282 நச். உரை)