நெடியனும் வலியனும் ஆயினான் – என்பன ஆக்கம் குறித்து நிற்றலின்ஆக்கவும்மை. இஃது ‘அஃறிணை விரவுப்பெயர்இயல்புமார் உளவே’ எனப் பண்பு பற்றியும் வரும். ‘செப்பே வழீஇயினும்வரைநிலை இன்றே’ என்பதூஉம் வழுவை இலக்கண மாக்கிக் கோடல் குறித்தமையின்அதன்பாற்படும். (இ. வி. 256)நெடியனும் வலியனும் ஆயினான் என்புழி, உம்மை ஆக்கம் குறித்துநின்றது. நெடியன் ஆயினானும் வலியன் ஆயினா னும் ஒருவனே என ஒருபொருள்தன்னையே சொல்லுதலின், இவ்வும்மை எண்ணும்மை ஆகாது. (தொ. சொ. 257கல். உரை)