ஆகமம், ஆதேசம், லோபம் என்பன

DUMMYஇவை போன்ற விகாரங்கள் தனிமொழியில் வருவனவுமுள.இவை எழுத்துத் திரிபு ஆகிய வன்ன விகாரம்.இனி யாதொரு விதியுமின்றிச் சான்றோர் கூறியதே விதியாய் வருவனவும்உள.மீ என்ற தாதுவின்மீது வரும் ‘ஊரன்’ என்ற பிரத்தியம் சேரக்காரணமின்றியே மீயூர – மையூர – என்றாகாமல், மயூர என வந்தது, வன்னவிகாரம்.நாளிகேரம் (தெங்கு) நாரிகேளம் என வந்தது, வன்ன விபரியயம்.பிருஷதுதரன் என்பது தகரம் கெட்டு வந்தது, வன்னநாசம்.கூட ஆத்மா (மறைந்துள்ள ஆத்மா) ‘கூடோத்மா’ என வந்ததும் வன்னவிகாரம்.ஹிம்ஸ என்பது ஸிம்ஹ (சிங்கம்) என வந்தது, வன்ன விபரியயம்.ஹம்ஸம், அஞ்சம் – அன்னம் – என வன்ன ஆகமத்தால் வந்தது.வலித்தல் மெலித்தல் போன்ற செய்யுள் விகாரங்கள் எதுகை முதலியனகருதியும், யாப்பில் சீர் தளை பிழை நேராமல் காக்கவும் வருவன ஆதலின்அவை இவ்வகையில் சேரா.இனிப் புணர்ச்சி விகாரங்களைப் பி.வி. உரை காட்டுமாறு:அராஅப் பாம்பு – நிலைமொழியும் வருமொழியும் மிக்க ஆகமம்பொற்றாலி – இருமொழியும் திரிந்த விகாரம்தொண்ணூறு (ஒன்பது + பத்து) – இருமொழியும் முற்றும் திரிந்தன.ஆதன்தந்தை – ஆந்தை. உபயபதமும் (நிலைமொழி வரு மொழி இரண்டும்) கெட்டலோபம்.பூதன் தந்தை – பூந்தை. இதுவும் அது.மராஅடி – பூர்வபதலோப விகாரம் (முன்மொழி கெட்டுத் திரிந்தது)பனாஅட்டு, அதாஅன்று – பூர்வபத விகாரம்இவை மூன்றும் வகர உடம்படுமெய் பெறாமை பிரகிருதி பாவம் (பெறவேண்டியதைப் பெறாமல் இயல்பானது). வடமொழியில், பிரம்மருஷி – ஹரீஏதௌ -என்பன போலத் தமிழிலும் ‘நாடு கிழவோன்’ (பொருந. 248), ‘காடகம்இறந்தோற்கே’ – என வந்தமையும் அது. (நாட்டுக் கிழவோன், காட்டகம் என இவைவரற்பாலன.)புணர்ச்சி விகாரங்கள் யாவும் ஆகமம் – ஆதேசம் – லோபம் – என்றமூன்றனுள் அடங்கும்.சட் + முகம் = சண்முகம், வாக் + மூலம் = வாங்முலம், வாக்1 + ஈசன் = வாகீ 3 சன்; பொன் + குடம் = பொற்குடம் : இவை போன்ற திரிதல் விகாரமும்ஆதேசம் என்பர்.எழுத்துத் திரிதலையும், தசரதன்மகன் தாசரதி – என முதலெழுத்துஅடையும் விருத்தியையும், வினைப்பதங் களுடன் சேரும் ஆ – ஆகு, சொல் -சொல்லு என்ற உகரம் போன்றவற்றையும் விகாரம் எனக் கொள்வர் சிலர்.கிளி கடிந்தார், கிளிக்கடிந்தார்; குளங்கரை, குளக்கரை; இல்பொருள்,இல்லை பொருள், இல்லைப் பொருள், இல்லாப் பொருள் – என்பனபோல,இருவகையாகவும் பலவகையாகவும் விதிபெற்று வருவன விகற்பம் – உறழ்ச்சி -எனப்படும்.கஃறீது – கல்தீது : இது விகார விகாரம். அது தனித்தலைப்பிற்காண்க.மேற்றிசை, பொன்னாடு : வருமொழி விகாரம். (பி.வி. 26)