அருத்தாபத்தி

இனமாகிய பல பொருட்கண் ஒன்றனை வாங்கிக் கூறியவழி, அச்சொல் தனக்குஇனமாகிய பிற பொருளைக் குறிப்பால் உணர்த்துதல். அறம் செய்தான் துறக்கம்புகும் – என்றால், மறம் செய்தான் துறக்கம் புகான் எனவும், ‘இழிவறிந்துஉண் பான்கண் இன்பம்’ எய்தும் (குறள் 946) – என்றால், கழிபேர் இரையான்இன்பம் எய்தான் – எனவும் இனம் செப்புதல்.மேலைச்சேரிக் கோழி அலைத்தது – என்புழிக் கீழைச்சேரிக் கோழிஅலைப்புண்டது என்பதும், குடம் கொண்டாள் வீழ்ந்தாள் – எனவே குடம்வீழ்ந்தது என்பதும் இனம் செப்பின. ‘ஆ வாழ்க அந்தணர் வாழ்க’ முதலாயின,ஒழிந்த விலங்கும் மக்களும் சாக முதலாகப் பொருள்படாமையின் இனம்செப்பாதன. (தொ. சொ. 61 நச். உரை)கீழைச்சேரிக் கோழி அலைப்புண்டலும் குடம் வீழ்தலும் பொருளாற்றலான்பெறப்பட்டன அன்றிச் சொல்லாற்ற லான் பெறப்பட்டன அல்ல. ஆ வாழ்கமுதலியவற்றில் சொல்லுவான் ‘ஒழிந்தன சாக’ என்று கருதினானாயின், அவையும் இனம் செப்புவனவாம். (தொ. சொ. 60 சேனா. உரை)அருத்தாபத்தி இனம் செப்புவது, தன்னொடு மறுதலைப் பட்டு நிற்பதொன்றுஉள்வழி யாயிற்று; மறுதலைப்பாடு பல உள்வழிச் செப்பாது. ஆவிற்கு மறுதலைஎருமை ஒட்டகம் எனப் பலவுள. அந்தணர்க்கு மறுதலை அரசர் வணிகர் வேளாளர்எனப் பலரும் உளர். அங்ஙனம் பல மறுதலை உள்வழிச் செப்பாது என்றுகூறினார் நச்சினார்க்கினியர். சேனாவரையரும் இளம்பூரணரும் காட்டியஎல்லா எடுத்துக் காட்டுக்களையும் தந்தனர் கல்லாடரும் பழைய உரைகாரரும்.(தொ. சொ. 61 நச். கல். உரை, ப. உ.)தென்சேரிக் கோழி வென்றது என்றவழி, வடசேரிக் கோழி தோற்றது என்னும்பொருளும் காட்டி நின்றது. இஃது இனம் செப்பியது.அந்தணர் வாழ்க என்றவழி, அரசரும் வணிகரும் கெடுக என்றவாறன்றிஅந்தணரையே குறித்து நின்றது. இஃது இனம் செப்பாது வந்தது.இனம் அல்லாதன செப்புதலும் உரித்து. குடம் சுமந்தான் விழுந்தான்என்றவழிச் சுமவாதான் விழுந்திலன் என்ற பொருளே யன்றிக் குடம் வீழ்ந்ததுஎன்றவாறும் காண்க. (தொ. சொ. 59 தெய். உரை)