தமிழ் இலக்கணப் பேரகராதி

ளகரஈற்றுத் தொழிற்பெயர் அல்வழி வேற்றுமை என ஈரிடத் தும் உகரம்பெறாது; நாற்கணமும் வருவழி முடியுமாறு:எ-டு : கோள் +கடிது = கோள் கடிது, கோட் கடிது – அல் வழி -உறழ்ச்சி; கோள் + கடுமை = கோட்கடுமை – வேற்றுமை – திரிபு; கோள் +நன்று = கோணன்று – அல்வழி – கெடுதல்; கோள் +நன்மை = கோணன்மை -வேற்றுமை கெடுதல்; கோள் + வலிது = கோள் வலிது – அல்வழி – இயல்பு; கோள்+ வலிமை = கோள் வலிமை – வேற்றுமை – இயல்பு; கோள்கடிது, சிறிது, தீது,பெரிது – அல்வழி – இயல்பு. (நன். 230)

ளகரஈற்று வேற்றுமைப்புணர்ச்சியில் வருமொழி முதல் வன்கணம் வரின்ஈற்று ளகரம் டகரம் ஆகும்; அல்வழிப் புணர்ச்சியில், வன்கணம் வரின்ளகரம் டகரத்தோடு உறழும்; இருவழிக்கண்ணும் மென்கணம் வரின் ஈற்று ளகரம்ணகரமாகும்; இடைக்கணம் வரின் இயல்பாகப் புணரும்.எ-டு : முள் + குறை= முட்குறை – வேற்றுமை – திரிதல்; முள் +குறிது = முள் குறிது, முட் குறிது – அல்வழி – உறழ்ச்சி; முள் + ஞெரி= முண்ஞெரி – வேற்றுமை – திரிதல்; முள் + ஞெரிந்தது = முண் ஞெரிந்தது- அல்வழி – திரிதல்; முள் +யாப்பு=முள்யாப்பு – வேற்றுமை -இயல்பு;முள் + யாது = முள் யாது – அல்வழி – இயல்பு (நன். 227)தனிக்குறிலை அடுத்த ளகரஒற்று அல்வழிக்கண் தகரம் வருமொழி முதல்வருவழி டகரமாதலேயன்றி ஆய்தமாகவும் திரியும்எ-டு : முள் + தீது = முட்டீது, முஃடீது (நன். 228)தனிக்குறிலைச் சாராது தனிநெடிலையோ குறிலிணை முதலிய வற்றையோ சார்ந்தளகரஈறு, அல்வழிக்கண், வருமொழி முதல் தகரம் திரிந்தபின் தான் கெடும்;அல்வழி வேற்றுமை – என இருவழியும் வருமொழி முதல் நகரம் திரிந்தபின்தான் கெடும்; அல்வழிக்கண் தகரம்நீங்கலான ஏனைய வன்கணம் வரின் இயல்பும்திரிபும் பெறும்;வேற்றுமைக்கண் பெரும் பாலும் இயல்பாம்.எ-டு : வேள் +தீயன் =வேடீயன் – அல்வழி; வேள் +நல்லன் = வேணல்லன்- அல்வழி; வேள் + நன்மை = வேணன்மை – வேற்றுமை; மரங்கள் +கடிய= மரங்கள்கடிய – அல்வழி (எழுவாய்த் தொடர்); வாள் +படை = வாட்படை – அல்வழி (இருபெயரொட்டுப் பண்புத்தொகை); வாள் + போழ்ந்திட்ட = வாள் போழ்ந் திட்ட -இது வேற்றுமை; மூன்றன் தொகைஇனி,வேற்றுமைப் புணர்ச்சிக்கண்ணும், வருமொழித் தகரம்திரிந்தவிடத்து நிலைமொழியீற்று ளகரம் கெடுதலும், அல் வழிக்கண்நிலைமொழியீற்று ளகரம் டகரமாதலும், தனிக் குறிலை யடுத்த ஈற்று ளகரம்அல்வழியில் உறழாமல் இயல் பாதலும் கொள்ளப்படும்.எ-டு : வேள் +தீமை =வேடீமை; தாள் +துணை = தாட் டுணை; கொள்+பொருள் =கொள்பொருள் – என முறையே காண்க. (நன். 229)

ளகாரஈறு, அல்வழிக்கண் வன்கணம் வந்துழி, முள்கடிது- முட்கடிது-என்றாற் போல உறழ்ந்து புணரும்; முள்குறுமை- முட்குறுமை, கோள்குறுமை,கோட்குறுமை, வாள்கடுமை- வாட்கடுமை எனக் குணவேற்றுமைக்கண்ணும் உறழ்ந்துபுணரும்.ஏழன் உருபின் பொருள்பட வரும் அதோள் இதோள் உதோள் எதோள் – என்பனஅதோட் கொண்டான், இதோட் கொண்டான், உதோட் கொண்டான், எதோட் கொண் டான். -என ளகரம் டகரமாகத் திரிந்து புணரும். (தொ. எ. 398 நச். உரை)வருமொழியில் தகரம் வரின் நிலைமொழியீற்று ளகரம் டகரமாகத்திரிதலேயன்றி ஆய்தமாகவும் திரியும்.எ-டு : முள் +தீது = முட்டீது, முஃடீது (399)நெடிலை அடுத்த ளகரஒற்று இயல்பாகவும், குறிலை அடுத்த ளகரஒற்றுடகரமாகத் திரிந்தும் புணரும்.எ-டு : கோள் + கடிது = கோள் கடிது; புள் + தேம்ப = பு ட் டேம்ப; கள் + கடிது = க ட் கடிது (400)உதள் கடிது – என இயல்பாயும், உதணன்று – என நகரம் வருமொழி முதலில்வருவழி நிலைமொழியீற்று ளகரம் கெட்டும், உதளங்காய் – என அம்முச்சாரியைபெற்றும் புணர்தலுண்டு. உதள் – ஆண்ஆடு, ஒரு மரம். (400 உரை)ளகரஈற்றுத் தொழிற்பெயர்கள் அல்வழியில் உகரம் பெற்றும், வன்கணம்வரின் வல்லெழுத்து மிக்கும், மென்கணம் வரின் உகரம் பெற்றும், யகரமும்உயிரும் வரின் முறையே இயல் பாகவும், தனிக்குறில் முன் ஒற்றுஇரட்டியும் புணரும்.எ-டு : துள்ளுக் கடிது; துள்ளு ஞான்றது; துள்யாது; துள்ளரிது.(401 உரை)மெலிவரின் இருவழியும் ணகரமாகும்.எ-டு : மு ண் ஞெரிந்தது; மு ண் ஞெரி, மு ண் மாட்சி (397)கோள் கடிது கோட் கடிது – எனத் தொழிற்பெயர்கள் உறழ்ந்துமுடிவனவுமுள. வாள் கடிது வாட் கடிது – என வருவனவும் கொள்க. (401உரை)புள், வள்- என்ற பெயர்களும் தொழிற் பெயர் போல அல் வழிக்கண் வன்கணம்வரின் உகரமும் வல்லெழுத்தும் பெற்றும், மென்கணம் வரின் உகரம்மாத்திரம் பெற்றும், யகரம் வரின் இயல்பும், உயிர் வரின் ளகரஒற்றுஇரட்டுதலும் பெற்றும் புணரும்.எ-டு : புள்ளுக்கடிது, வள்ளுக்கடிது; புள்ளு ஞான்றது, வள்ளுஞான்றது; புள்யாது; புள்ளினிது. (403)வேற்றுமைக்கண் ளகரம் டகரமாக, வன்கணம் வரின், முட் குறை- வாட்கடுமை- எனத் திரிந்து முடியும். (396)மென்கணம் வரின் ளகரம் ணகரமாதல் மேல் கூறப்பட்டது.தொழிற்பெயர் அல்வழிபோல வேற்றுமைக்கண்ணும், துள்ளுக்கடுமை,துள்ளுஞாற்சி, துள்ளுவலிமை, துள் யாது, துள்ளருமை – எனப் புணரும்.(இடைக்கணத்து வகரம் மென்கணம் போன்றது.)இருள் என்பது இருளத்துச் சென்றான் – இருளிற் சென்றான் – எனமுடியும். (402)புள், வள்- என்பன வேற்றுமைக்கண் புள்ளுக்கடுமை, புள்ளு ஞாற்சி,வலிமை; வள்ளுக்கடுமை; வள்ளுஞாற்சி, வலிமை என வரும். (403)