தமிழ் இலக்கணப் பேரகராதி

மலரை உணர்த்தும் பூ என்ற சொல் அல்வழிக்கண் வன்கணம் வரின் மிக்கும்,ஏனைய கணங்கள் வரின் இயல்பாகவும் புணரும். வேற்றுமைக்கண் வருமொழிவன்கணம் வரின் வல்லெழுத்து மிகுதலும் இனமெல்லெழுத்து மிகுதலும்உரித்து.எ-டு: பூக்கடிது; பூ நன்று, பூவறிது, பூ வழகியது (வகரம்உடம்படுமெய்); பூக்கொடி, பூங்கொடி (தொ. எ. 264, 268நச்.)

பூ என்ற பெயர் நிலைமொழியாக நிற்க, வல்லினம் வருமொழி முதற்கண்நிகழுமாயின், இடையே வல்லெழுத்து மிகுதலே யன்றி அதற்கு இனமானமெல்லெழுத்தும் மிகும்.எ-டு : பூ + கொடி, சோலை, தடம், பொழில் = பூக்கொடி, பூங்கொடி;பூச்சோலை, பூஞ்சோலை; பூத்தடம், பூந்தடம்; பூப்பொழில்,பூம்பொழில்.வன்மைமென்மை மிகுதல் செவியின்பம் நோக்கிக் கொள்க. பூத்தொழில்,பூத்தொடை எனவும், பூம்பொழில் எனவும் வழங்குதல் காண்க. (நன். 200சங்.)

வெண்பா ஆசிரியம் கலி வஞ்சி என்னும் நாற்பாவுக்கும், சூடுவன பூவும்,பூசுவன சாந்தும், உடுப்பன கலையும், அலங்கரிப்பன அணியும் முறையேவெள்ளையும் சிவப்பும் கருமையும் பொன்மை நிறமும் ஆம். (மருட்பாவிற்குவெண் சிவப்பு நிறமாம்) (இ. வி. பாட். 124)

ஆரிடப் போலிக்கு எடுத்துக்காட்டாகச் சுட்டப்படுவது.“கறைப்பல் பெருமோட்டுக் காடு கிழவோட்(கு)அரைத்திருந்த சாந்துதொட்(டு) அப்பேய்மறைக்குமா காணாது மற்றைத்தன் கையைக்குறைக்குமாம் கூர்ங்கத்தி கொண்டு”இது பூதத்தாரும் காரைக்காற் பேயாரும் பாடியது. இவ் வெண்பாவுள்இரண்டாமடி குறைந்து வந்து, ஆரிடப் போலியாதலின் அமைந்தது. (யா. வி.பக். 371)

தொல்காப்பியத்துக்கு முந்துநூல்களுள் ஒன்று. பூத புராணம் முதலாகியஅவையெல்லாம் சில்வாழ்நாட் சிற்றறிவின் மாக்கட்கு உபகாரப்படாமையின்,தொகுத்துச் செய்யப்பட்டு வழங்குநூலாகிய தொல்காப்பியம் இடைச்சங்கம்முதலாக இன்றுகாறும் உளதாயிற்றெனக் கொள்க. (தொ. பொ. 652 பேரா. உரை)

‘புள்ளிவிட் டவ்வொடு’ என்னும்சூத்திரத்தில் வரிவடிவு ஒலிவடிவுஎன்னும் எழுத்தின் இருதிறனும் விரவிக் கூறினார், திருநீறுமுதலியவற்றில் தீட்டிய வரிவடிவம் ஒலிவடிவு போலப் பயன் தரும் ஒற்றுமைகுறித்து.புள்ளிவிட்டு அவ்வொடு முன் உருவாதல், ஏனை உயிரோடு உருவு திரிதல்,உயிரின் வடிவொழித்தல் – வரி வடிவம்;உயிர் அளவாதல், ஒற்று முன்னாய் ஒலித்தல் – ஒலிவடிவம் (நன். 89சங்கர.)

வேதத்தில் கரும காண்ட ஆராய்ச்சி பற்றி iஜம்நி முனிவர் இயற்றியசாத்திரம்.

பூல் என்ற மரப்பெயர் அல்வழிக்கண் வன்கணம் வரின் உறழ்ந்தும், இடைஉயிர்க்கணங்கள் வரின் இயல்பாகவும் புணரும்.வேற்றுமைப்பொருட்புணர்ச்சிக்கண் அம்முச் சாரியையும் சிறுபான்மைஆம்சாரியையும் பெற்றுப் புணரும். மென்கணத்துள்ளும் ஞகரமகரங்கள் வருவழிலகரம் னகரமாய்த் திரியும் என்க.எ-டு : பூல்கடிது, பூற்கடிது – பூல்(ன்) ஞான்றது, பூல் வலிது,பூலழகிது – அல்வழி; பூலங்கோடு, பூலஞெரி, பூல விறகு; பூலாங்கோடு,பூலாங்கழி – வேற்றுமை. (தொ. எ. 368, 375 நச். உரை)