தமிழ் இலக்கணப் பேரகராதி

நொ, து இவ்விரண்டும் (முன்னிலை ஒருமை ஏவல்) வினை யாதலின்,நொக்கொற்றா நொச்சாத்தா நொத்தேவா நொப் பூதா – எனவும், நொஞ்ஞெள்ளாநொந்நாகா நொம் மாடா எனவும், நொய்யவனா நொவ்வளவா – எனவும், மூவினம்வருவழியும் அவ்வம்மெய்யே மிக்கன. து என்பதனொடும் இவ்வாறே ஒட்டிக்கொள்க. (நன். 158, 165 சங்கர.)

வீரர் எயில் காத்தலைச் சிறப்பித்துக் கூறும் பிரபந்த வகை.(யாழ். அக.) (L)

‘நொண்டிச் சிந்து’ காண்க; எடுத்துக்காட்டு : சீதக்காதி நொண்டிநாடகம். (L) .

நொண்டி நாடகம், கள்வனொருவன் படையிலுள்ள குதிரை யொன்றனைக் களவாடமுயல்கையில் கால் வெட்டப்பட்டுப் பின்னர் நற்கதி பெற்ற வரலாற்றைச்சிந்துச்செய்யுளால் புனைந்து பாடும் நாடக நூல். சிந்து என்பது ஒருவகைஇசைப்பா. (L)