செந்தமிழ்ச் சொற்பிறப்பியல் பேரகரமுதலி

 லுக்சான் lukcāṉ, பெ.(n.)

லுச்சாண் பார்க்க;see {}.

 லுங்கி luṅgi, பெ.(n.)

   முகம்மதியரணியும் ஆடை வகை; a coloured cloth worn by Muhammadans.

     [Persn. {} → த. லுங்கி]

 லுச்சா luccā, பெ.(n.)

   தூர்த்தன்; vagabond, rake, profigate.

     [U. {} → த. லுச்சா]

 லுச்சான் luccāṉ, பெ.(n.)

   இழப்பு (செ.அ.);; loss.

     [Arab. {} → த. லுச்சான்]

 லுத்தன் luttaṉ, பெ.(n.)

   ஈயாமாரி;(உலோபி);; miser.

     “லுத்தனுக்கு இரட்டிச் செலவு”.

     [Skt. lubdha → த. லுத்தன்]

 லுப்தன் luptaṉ, பெ.(n.)

   இவறன் (உலோபி); (செ.அ.);; miser.

     [Skt. lubdha → த. லுப்தன்]

லுப்தம்1 luptam, பெ.(n.)

   1. எழுத்துக் கேடு; elision.

   2. அழிவு; injury, destruction.

   3. இழப்பு (செ.அ.);; loss, deprivation.

     [Skt. lupta → த. லுப்தம்]

 லுப்தம்2 luptam, பெ.(n.)

   இவறன்மை, ஈயாமை, (உலோகம்);; covetousness, miserliness.

     [Skt. lubdha → த. லுப்தம்]

 லுப்தோபமை luptōpamai, பெ. (n.)

தொகையுபம் பார்க்க;see tokaiyuvamam.

     [Skt. {} → த. லுப்தோபமை]